احمد سمیعی گیلانی (متولد ۱۲۹۸، تهران)، نویسنده، مترجم و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی و سردبیر مجلهٔ نامه فرهنگستان است.
سمیعی در کوچهٔ افشارها، سنگلج تهران در یک خانوادهٔ گیلانی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دههٔ چهل، به عنوان ویراستار در انتشارات فرانکلین مشغول خدمت شد و به موازات آن، دورهٔ کارشناسی ارشد زبانشناسی را در دانشگاه تهران گذراند. او در کنار حرفهٔ ویراستاری، چند کتاب در زمینهٔ آیین نگارش و ویرایش تألیفکرد و مقالههای ارزشمندی را در مجلات متعددی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رسانید. سمیعی کار ترجمه را با برگردان رمان دلدار و دلباخته، از ژرژ ساند شروع کرد و بعداً آثار خوبی را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگرداند.
کتابشناسی:
دلدار و دلباخته، ژرژ ساند (ترجمه)، ۱۳۴۵
خیالپروریهای تفرجگر انزواجو، ژان ژاک روسو (ترجمه)، ۱۳۴۵
چیزها، ژرژ پرک (ترجمه)، ۱۳۴۸
ادبیات ساسانی، ۱۳۵۵
داتا گنجبخش (زندگینامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علیبن عثمان هجویری)، شیخ عبدالرشید (ترجمه)، ۱۳۴۹
چومسکی، جان لاینز (ترجمه)، ۱۳۵۷
هزیمت یا شکست رسوای آمریکا، ویلیام لوئیس و مایکل لهدین (ترجمه)، ۱۳۶۰
ساختهای نحوی، نوآم چامسکی (ترجمه)، ۱۳۶۲
آیین نگارش، ۱۳۶۶
دیدرو، پیتر فرانس (ترجمه)، ۱۳۷۳
سالامبو، گوستاو فلوبر (ترجمه)، ۱۳۷۴
شیوهنامه دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۷۵
نگارش و ویرایش، ۱۳۷۸