در اواخر قرن هجدهم شورش هولناک و خونینی در فرانسه برپا شد و پیشوایان این شورش میخواستند که هر چه رنگ کهن دارد از میان بردارند و جهانی از نو بسازند. ولیکن این انقلاب پیشرفت نکرد و در سال 1804 میلادی ناپلئون در فرانسه به مقام امپراتوری رسید و پس از آن همه پیشامدهای ناگوار در راه شورش، فرانسه دوباره به صورتی دیگر به حالت اول خود بازگشت. در همین اوان از طرف امپراتوری فرانسه یک تن به نام ژوبر که به زبانهای شرقی و تاریخ شرق آشنایی داشت مأموریت یافت که به دربار ایران بیاید و از اوضاع این کشور اطلاعاتی گردآورد و زمینه مناسبات دوستانه را میان دو دولت استوار کند. ژوبر سفرنامه تدوین میکند. از مطالعه و دقت در مطالب آن معلوم میشود که بعضی از جملهها و نظریاتی که درباره ایران و ایرانیان داده از کتابهایی که پیش از او نوشته شده برداشته است؛ زیرا در مدت اقامت چندماههاش در ایران که بیشتر وقت خود را در سیر و سفر گذرانده امکان چنین اظهارنظرهایی را به او نمیداده است. رویهمرفته سبک نویسندگی ژوبر همان سبک نوین تدوین تاریخها در قرن هیجدهم است. این سفرنامه حاوی نکتههای شگفتآور سیاسی است که بایسته است بدانها پرداخته شود.
از گذشتههای بسیار دور، سیروسفر یکی از برنامههای مورد علاقه انسانها بوده و عده زیادی راهی سفرهای طولانی و پرفراز و نشیب شدهاند. صرف نظر از انگیزه این مسافرتها، سیاحان از دیدهها و شنیدههای خود مطالب جالبی گردآوری و تدوین کردهاند که میتواند در جای خود جالب و خواندنی باشد. نویسنده در این کتاب با نگرش بر تعدادی از این سفرنامهها، به جمعآوری و تدوین بخشهای جالبی از چند سفرنامه پرداخته و آنها را در این مجموعه گردآوری کرده است. این مجموعه شامل سفرنامههای ابن فضلان، ابودلف، برادران شرلی، آلکس بارنز و مادام کارلا سرنا میباشد.
در این کتاب مطالب زبده 33 سفرنامه درباره لرستان به قلم مؤلف که خود اهل لرستان است، تحلیل و تفسیر شده است. ترتیب بررسی سفرنامهها چنان است که چهره اجتماعی این خطه را در طول 200 سال گذشته برای خواننده کاملا روشن میکند و نقش طایفهها را در سرنوشت سیاسی لرستان به خوبی روشن میکند.