سلطانحسين تابنده گنابادی (1293- 1371 شمسی) در میانسالی با لقب رضا علیشاه به ارشاد و دستگيری طالبين تصوف مفتخر گرديد و پيشوايی طریقه نعمت اللهی سلطانعليشاهی را بر عهده گرفت. در موضوعات مذهبی، اخلاقی و تاريخی تالیفاتی از وی برجای مانده است که رساله رفع شبهات یکی از این آثار است. موضوع و معنی بدعت، نیابت خاصه و عامه، پیدایش تصوف و منشاء آن، جبر و تفویض، نظریه عرفا درباره معاد، معراج و کیفیت آن، رویه عملی سلسله نعمت اللهیه، درباره سماع ، غنا و ... برخی از موضوعاتی هستند که در این کتاب مورد توجه قرار گرفته اند. چاپ سوم این کتاب در سال 1359 در دسترس علاقمندان قرار گرفت.
بررسی دو هزار سال تاریخ تفکر مسیحی ما را با طیفی وسیع از متفکران و متالهان آشنا می سازد که آثار و عقایدشان نه بر تفکر دینی مسیحیت که بر تفکر غیر دینی و فلسفی غرب تاثیرهای مهمی بر جای گذاشته است؛ اندیشمندانی چون: سنت آگوستین، سنت آکویناس، اشلایر ماخر، کرکگار، مارتین لوتر و... . درک تحولات فکری و سیاسی و اجتماعی غرب، و تاثیرات متعاقب آن بر جوامع دیگر، فارغ از بررسی افکار و آثار این اندیشمندان ممکن نیست. در این کتاب اندیشه های بیش از یکصدهزار نفر از متفکران مسیحی، که به اشکال مختلف نقشی ماندگار در تاریخ تفکر دینی و فلسفی داشته اند، بررسی می شود و...
کتاب بوارق و ترجمه آن نخستین اثری است از یک دانشمند ایرانی که به طور مستقل در باب سماع تالیف شده است و چاپ میگردد. این اثر در باب حلیت و جواز و اباحت مطلق فقهی سماع و نواختن بعضی از آلات موسیقی نوشته شده و مبتنی بر دلایل نقلی و عقلی و موید به ذوق و نظر عرفانی است. کتاب در منابع فارسی و غیرفارسی توصیف شده است و اثر در نوع خود جایگاهی معتبر دارد و از همین رو مطمحنظر محققان و اهل فن قرار گرفته است. این کتاب در لندن به همت یکی از مستشرقان با ترجمه به زبان انگلیسی به چاپ رسیده است.
این کتاب حاصل سفر سلطان حسین تابنده گنابادی فرزند صالح علی شاه، قطب سلسله نعمت اللهیه به ممالک اسلامی است. سلطان حسین تجربیات و دیده های اولین مسافرت خود را به خارج ایران در این کتاب گرد آورده است. وی سفر را در سال 1324 شمسی از تهران شروع کرده و از آنجا به عتبات عالیات عراق و سپس به سوریه، لبنان، مصر و فلسطین رفته است. او در این سفر با علما و بزرگان هر شهر دیدار کرده و یا به زیارت قبور آنها رفته و پس از مراجعت مطالب و یادداشت های تاریخی خود را از روی کتب تاریخی مستند کرده تا برای استفاده دیگران، مفید واقع شود. این کتاب حاوی لطایف عرفانی و نکات تاریخی و جغرافیایی نیز هست زیرا نویسنده، هر شهر را مختصر معرفی کرده و پاره ای توضیحات نیز هنگام صحبت از بزرگان و عرفای آن دیار آورده است. این تجربیات به دست سید هبه الله جذبی در سال 1353 شمسی استنساخ و تنظیم شده و زیور طبع یافته است.
در مورد کتاب رسائل خواجه عبدالله انصاری باید به نکاتی اشاره کرد: ظاهرا خواجه عبد الله انصارى نخستین نویسندهاى است که نثر فارسى را در بیان معانى شعرى با تمام مشخصات و تکلفات آن به کار برده است. در این قبیل آثار نثر او عبارت است از قطعاتى متقابل و متوازن که در آن فقط در مواردى معدود براى ربط افکار و معانى ممکن است قطعهاى بدون قرینه در رشته کلام آورده شود. علاوه بر این باید افزود که پیر هرات از آیات و احادیث نیز در قرینههاى سجع بسیار استفاده کرده است و این امر با توجه به اقتباس آیات و احادیث در نثر فارسى تا دور خواجه عبد الله انصارى با چنین پیمانهاى و با مراعات دقایق خاص فنى سابقه نداشته است زیرا در گذشته آیات و احادیث در ضمن نثر به عنوان شاهد و سند یا به گونهاى که تأیید مطالب پیش گفته باشد، درج مىشده است و به جنبههاى زیبایى و آرایش کلام توجه نمی شده است. همچنین پیر هرات در زمینه استعمال شعر در نثر فارسى و مراعات مناسبتهاى مختلف راهگشاى آیندگان بوده است یعنى وى در عین ایجاد پیوندهاى فنى میان شعر و نثر و استفاده از آن در تکمیل معنى، توصیف، تأیید، نظیرهسازى و مانند آن دایره استعمال آن را که پیش ازین تنها براى تأکید و استشهاد به کار مىرفت، گسترش داد و همینطور از انواع قالبهاى شعر فارسى در رسائل خویش براى بیان معانى گوناگون و متناسب با ساختمان رسالهها که هر یک داراى ویژگى خاص است استفاده کرده است. با توجه به تاریخ تطور نثر فارسى و دور زندگانى خواجه عبد الله انصارى و آثار او، باید وى را پدیده ای استثنایى به شمار آورد زیرا آنچه را که او در نثر فارسى در سده پنجم هجرى انجام داد پیش از او سابقه نداشت و پس از او نیز تا اواخر سده هفتم نظیرى نیافت. این کتاب به همراه توضیح و تقسیرهایی به همت سلطان حسین تابنده گنابادی در سال 1319 در تهران به چاپ رسیده است.