محمودخان ملک الشعراء (1228-1311 قمری) معروف به محمودخان صبا، شاعر و هنرمند دوره قاجار بود. او افزون بر سرودن شعر، خوشنویسی چیره دست و نقاشی توانا بود و بیشتر به سبب نقاشی های آبرنگ و رنگ روغنیش شهرت دارد. محمودخان که مظهری از هنرمندان مسلط به انواع صنایع ظریفه عصر خویش به شمار می آید، در شعر از طبعی روان برخوردار بود و قصاید وی اشعار فرخی، منوچهری و عنصری را به خاطر می آورند. دیوان ملک الشعراء صبا نزدیک به 2600 بیت است و گویا شاعر این ابیات را در اواخر عمر برگزیده است. کتاب حاضر که اشعار آغازین آن توسط علیرضا صبا و قسمت عمده ای از آن به وسیله قویم الدوله تصحیح گردیده است، از قصاید، چهارده بند در رثای شهید کربلا و اشعار پراکنده و ناتمام تشکیل شده است. این اثر در سال 1329 به عنوان ضمیمه سال بیست و سوم مجله ارمغان منتشر گردید.
منظومه گنجینه الاسرار نوشتۀ عمان سامانی، دربردارندۀ یکی از بهترین و تأثیرگذارترین اشعار مذهبی در وصف امام حسین (ع) و حادثه عاشورا است. این اثر شامل سرودههای شاعر مشهور عصر ناصرالدینشاه، میرزا نورالله بن میرزا عبدالله بن عبدالوهاب چهارمحالی ملقب به تاجالشعرا و معروف به عمان سامانی و مجموعهای از مرثیهها و سوگنامهها با درونمایهای غمناک از توصیف مظلومیت شهدای حادثه کربلا است. کتاب گنجینه الاسرار به دلیل نوع و شیوه بیانش توانسته به خوبی محتوایی عرفانی را انتقال دهد و مفاهیم بزرگ واقعه کربلا را با روایتی عاشقانه به طور محسوس و ملموس به نمایش بگذارد. عمان سامانی قالب وقوع را برای سرودن و سخن گفتن از واقعه عاشورا برگزیده است. گنجینه عمان که شامل 831 بیت میشود را میتوان یک سفرنامه هم دانست، سفرنامهای که گزارشگرِ حرکت عارفانه و روحانی قافله یاران امام حسین در مسیر شهادت است.
کتاب گل سرسبد مشحون از برگزیده اشعاری است که شاعران بلند آوازه ایران در طول چهارده قرن درباره عظمت مقام امیرالمومنین (ع) سروده اند و بر ارباب دانش و خرد پوشیده نیست که تدوین چنین کتابی صرف وقت بسیار می خواهد و مخصوصا به آقای علی اکبر خان پیروی شاعر آل محمد به مناسبت این توفیق باید تبریک گفت که دیوان ده ها و شاید بیش از صد شاعر توانا را از قرنهای گذشته تا عصر حاضر از روی شوق و حوصله و پشتکار مطالعه کرده و از میان آنها بهترین اشعار را در پیرامون مقام و مرتبت امیرالمومنین برگزیده اند و این اقدام به اعتقاد نویسنده این سطور براستی یک ابتکار شاعرانه است که چنین همتی تا به حال از کسی دیده نشده است و اگر هم شده باشد مسلما به این پایه و مایه نیست...