عین الملک مولتانی مشهور به «عین ماهرو» از مردان بزرگ سیاست و از منشیان معروف پارسیگوی هند در قرن هشتم هجری است. وی جوانی خود را در مولتان به سر برد و در سلطنت علاءالدّین محمد خلج (695 - 715) وارد دستگاه شاهان دهلی شد و در عهد غیاثالدّین تُغلُق شاه به حکومت آورده و ظفرآباد منصوب گشت و این سمت را در روزگار محمد بن تُغلُق نیز حفظ کرد تا آنکه در سال 746 هـ از دستورهای شاه تمرد نمود و عَلَم طغیان برافراشت؛ ولی اندکی بعد به وسیله محمد بن تُغلُق بخشیده شد و پس از آن نیز مدتی عهدهدار کارهای مهم بود. عینالملک از منشیان بزرگ و ادیبان زمان خود شمرده میشد. عین الملک در تحریر منشآتِ خود شیوه عمومی مترسلان فارسیزبان را در بهکاربردن کلام مصنوع و مقرون به ایراد مثلها و شعرهای عربی و فارسی و استفاده بیقیدوبند از واژهها و ترکیبهای فراوان عربی دنبال کرده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.