کتابخانه مجازی ادبیات

در این مجموعه نخست مختصری از شرح حال حاج شیخ عبدالسلام تربتی بیان شده سپس گزیده ای از سروده های مولف در موضوعات مختلف اجتماعی عرفانی و مذهبی فراهم آمده است

فصل اول این کتاب، شامل دو غزل و یک مثنویست و چند شعری که تقریبا بهترین کارهای او در دوره های پس از دوره نخستین است که میشود به آن ها دوره های سرگردانی گفت. و آغازی برای ادوار بعد. و به همین لحاظ هریک از آنها حاصل یک دوره خاص شعری. هشتمین شعر این فصل از لحاظی برگزیده ایست از دوره سرگرمی با شعر آزاد و نهمین شعر، در بحبوحه بیگانگی و یگانگی با مردان و زنان خانه ای که از در و دیوار آن بوی نماز برمیخاست و گویی برگرد مرگ می گردید و لاله عباسی هایی که پیر میشدند و جوان می شدند و روزمرگ آنان را می شمردند. و شعرهای دیگر این فصل هر یک نمونه ای از دوره هایی کوتاه چند ماهه و سریع که شاید در هریک از آن دوره ها بیش از سه چهار شعر نوشته نشده است. فصل دوم شامل شعرهایی که بیشتر قطعه های کوتاهی است از دوره ای که می توان به ان نام "دوره تماشا" داد. نگاههایی گذرا و تصویرهایی شتاب آمیز: دریای توفانی، چراغهای رنگی، زنی با وحشت باد، وزنی که می رقصد. و در کنار باغ غروب نشستن و کلاغان بازگردانده را نگریستن. دوره ای با حدود بیست شعر که از میان آنها، سرانجام به همین هفت شعر اکتفا شد. فصل سوم شامل شعرهایی که در دوره ای بسیار آموزنده و سرشار به مرحله نوشتن رسید. دوره ای که نحوه نطفه بستن و شکل گرفتن شعر و رسیدن به امکانات دیگر "اگر چه ناقص" او را بیش از پیش به کار خویش دلبسته داشت. در همین دوره بود که کلمات اندک اندک با او مهربان شدند و در عین مهربانی، خشن تر و زبرتر. و همین مهربانی بود که آنها را در شعر راه داد. و نیز در همین دوره بود که با بازگشتی به تاریخ دور و نزدیک و مردانی و حوادثی که در فضای مبهم شعر او چهره نمودند. به مرحله لمس آن کلمات رسید و بخصوص از نظر مکالمات شعری و خط داستانی شعر تجربیاتی فراوان کسب کرد. فصل چهارم شامل دوره ای که دید او را نسبت به شعر به گونه ای محسوس تر از دوره قبل تغییر داد. و در برخی ازشعرها کم و بیش شبحی از فرمی را که بسیار دنبال آن گشته بود دید. اما در دنیاهایی مختلف و با حالاتی متفاوت: اندیشیدن به مفهوم زمان، و ساعتی که به اقتضا در پهنه کویر می ایستد سفری به روستا و آسیابی که خاکستر می شود، حرکتی در غرفه ها و خورندگان و نوشندگانی که به جبر مرگ تن در می دهند و شبها و روزهای مستی و خستگی و تحیر بازیچگان و تمسخر بازیگران. و همه اینها در قالب هایی که از دوره فصل سوم پیش بینی شده بود و اینکه تا یافتن راهی پیشرفته تر تنها راه ادامه کار اوست...

ابو عبد الله شمس الدین محمد بن عزالدین عادل یوسف بزازینی تبریزی مشهور به مغربی ملقب به شیرین از عارفان قرن هشتم هجری است که از او به قدوه العارفین وزبده الواصلین یادشده است، از بیان حال و زندگی اش سخن کوتاه کرده اند و جز به طریق ایجاز و ابهام آن هم بطور پراکنده و جسته و گریخته در تذکره ها و کتب ادب از وی سخن به میان نیامده است. دیوان کامل شمس مغربی، شامل غزلیات، ترجیعات، رباعیات، فهلویات به انضمام رساله جام جهان‌نما، با مقدمه‌ای در شرح احوال و بیان افکار او، کتابی است یک‌جلدی به زبان فارسی با موضوع ادبیات فارسی.

طهماسب ‌قلی بن رستم کلهر کرماشانی (1241 - 1301 قمری) متخلص به وحدت کرمانشاهی، عارف و شاعر عصر قاجاریه و ملقب به افصح‌ المتکلمین بود. وی علوم نحو، صرف، بیان، معانی، منطق، کلام و … را در کرمانشاه آموخت و پس از مدتی از شریعت فاصله گرفت و قدم در مسیر عرفان گذاشت. از این زمان، نام وحدت را به عنوان نام طریقتی و تخلص شعری خویش برگزید. از وحدت کرمانشاهی تنها ۶۰ غزل با مضامین عاشقانه و عارفانه بر جای مانده است که با همین تعداد اندک جایگاه مهمی در شعر فارسی یافته ‌است. بخش دوم کتاب پیش رو که به اهتمام میر طاهر تدوین شده، به دیوان ریاضی سمرقندی (وفات 884 قمری) اختصاص یافته است. وی از شاعران نامدار ماوراء النهر و مشهور به قاضی لاری بود که دو دیوان کبیر و صغیر منسوب به وی می باشند. در کتاب حاضر دیوان صغیر وی عرضه شده است که تردیدی در تعلق آن وجود ندارد و در سال 1364 توسط انتشارات تکیه خاکسار در اختیار مشتاقان قرار گرفت.