مناقبالعارفین کتابی است به زبان فارسی که شمسالدین احمد عارفی افلاکی ـ از مریدانِ شیفتة مولانا جلالالدین محمّد مولوی ـ به دستور مراد و استادش شیخ جلالالدینِ عارفِ چَلَبی ، نواده مولانا، نگاشته است. این کتاب حاویِ اطلاعات ارزنده و نفیسی درباره شرح احوال و افکار مولانا و نیز درباره خاندانِ وی و استادان و جانشینان و بازماندگان اوست. مناقب العارفین در ده فصل تنظیم و به شرح زیر منقسم شده است: فصل اوّل به شرح احوال و ذکرِ مناقبِ بهاءالدین ولد (یا بهاءولد پدر مولانا)، فصل دوم به برهان الدینِ محققِ ترمذی (استاد مولانا)، فصل سوم به خودِ مولانا، فصل چهارم به شمسالحقِ تبریزی (مراد و مقتدایِ مولانا) و فصل پنجم به صلاحالدینِ زرکوب (مرید و یار محبوب مولانا) اختصاص یافته است. فصلهای ششم تا نهم به ترتیب، به توصیفِ احوال و افکار حسامالدین، معروف به ابن اخی (مرید، شاگرد و از جانشینان مولانا)، سلطان ولد (پسر مولانا و از جانشینان او) جلالالدین چَلَبی (مرید مولانا و استاد شمسالدین افلاکی)، و شمسالدین چَلَبی (مرید و از جانشینان مولانا) و بالاخره فصل دهم به ذکر اسامی و شرح احوالِ اولاد و اخلافِ بهاء ولد، مولانا و سلطان ولد و بعضی از مریدان و شاگردان آنها پرداخته است. گفتنی است در این کتاب از دو تن از شاگردان و شارحان عقاید ابن عربی یعنی صدرالدین قونوی و فخرالدین عراقی نیز یاد شده و از مکالمات آنان با مولانا سخن رفته است.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.