پس از گذشت سالها از درگذشت علامه اقبال ـ متفکری که نامش با زبان و فرهنگ سرزمین ما عجین است و از آن بوی فرهنگ و تاریخ و ادب ایران به مشام میرسد ـ کتابها و مقالات متعددی دربارۀ او و آثار او به چاپ رسیده است. از آنجا که ابعاد شخصیت او درست شناخته نشد، پیرایههای گونهگون به او بستند. این کتاب تلاشی است برای زدودن ابرهای تیره ابهام و شبهه از برابر چهره این متفکر و نمایاندن حقیقت اندیشه او. این کتاب در سه بخش ابتدا اندیشههای اقبال را در برابر نیچه و مولانا بررسی کرده است. در بخش دوم تأثیر مولانا بر اقبال بررسی شده و بخش پایانی کتاب نیز بررسی تطبیقی اشعار مولانا و اقبال است.
مولف کتاب در مورد موضوع کتاب می گوید: "... شرح غزلها بیشتر بر روش شرح تطبیقی استوار است که در ایران تقریبا بدیع و کم سابقه است. یعنی سعی نگارنده بر این است که بتوانم شرحی تطبیقی با عنایت به هر سه زبان اصلی عالم اسلام عربی و ترکی و فارسی بنگارم ...
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.