مرحوم عبدالحسین نصرت (میرزا عبدالحسینخان منشیباشی) پسر مرحوم میرزا حسن پسر میرزا احمد پسر میرزا حسن فرزند میرزا ابوالقاسم مستوفی شمسآبادی است. وی در سال 1289 در مسقط الرأس پدران خود اصفهان متولد شده و با این حساب دیوان اشعارش در صدمین سال تولد او چاپ و منتشر شده است. او در پانزدهم خردادماه سال 1334 و در سن هشتادسالگی چراغ عمرش بهآرامی خاموش شد و در کفشکن صحن نو آستان قدس رضوی مدفون گردید. او را شاعر نمیتوان خواند. او مردی حکیم و دانشمند بود که ضمنا شعر هم میسرود و در این فن کمال استادی را داشت. مثنوی فروزنده او که به سبک و وزن حدیقة الحدیقة سنایی غزنوی ساخته، مسلما از لحاظ انسجام و در عین حال روانی کمنظیر است؛ زیرا داستانهای اخلاقی و مضامین علمی را طوری ساده و آشکار بیان کرده که حتی اشخاص با سطح معلومات پایین هم میتوانند از آن بهره گیرند. در غزل سبک سعدی و حافظ را پیروی کرده و بهخوبی از عهده آن برآمده است. در قصیدهسرایی از اساتید سلف مانند فرخی سیستانی و منوچهری دامغانی به همان سبک معروف ترکستانی متابعت نموده و نهایت قدرت خویش را آشکار کرده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
سفینه نوح دیوان اشعار دکتر نوح خراسانی است همراه با زندگی نامه و پیشگفتار که به کوشش علی حبیب حسین نجومیان در سال 1372 توسط انتشارات پاندا منتشر شده است