ابن حسام خوسفی محمد فرزند حسامالدین حسن و جدش شمسالدین محمد است که به محمد بن حسام یا به ابن حسام شهرت یافته است. تخلص شعری وی «ابن حسام» است که همه جا در اشعار خود نقل کرده است. تولد او در سال 782 یا 783 هجری اتفاق افتاده و ظاهرا در سال 875 هجری درگذشته است. به طور کلی شاعری است قصیدهسرا، آن هم قصاید مدحی در منقبت حضرت رسول اکرم و امیر مؤمنان علی (ع) و سایر پیشوایان مذهبی. از مطالعه دیوان و تعمق در اشعارش چنین برمیآید که وی در صرف و نحو و معانی و بیان، نجوم، تاریخ و بهویژه در تفسیر و حدیث و علم رجال و انساب تبحری فوقالعاده داشته است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.