این کتاب دربرگیرنده سه رساله در تصوف به این ترتیب است: اوصاف الاشراف از خواجه نصیرالدین طوسی، هفتبند حلاج از حکیم اسودی و وصایا از عبدالخالق عجدوانی. اوصاف الاشراف که بخش عمدهای از این کتاب را به خود اختصاص داده است، رسالهای است که به وسیله محققی اندیشهور و غیرصوفی نوشته شده و او خواجه نصیرالدین مشهور به محقق طوسی است. خواجه نصیر کتاب اوصاف الاشراف را به توصیه شمس الدین محمد جوینی وزیر هولاکو نگاشته است. کتاب روشی عرفانی دارد و به ندرت از مسائل فلسفی یا کلامی سخن گفته است. هر یک از فصلهای کتاب، با آیهای از قرآن آغاز میشود و در ضمن مباحث نیز به احادیث و آیات قرآن استناد شده است. در ضمیمه کتاب نیز دو رساله دیگر آورده شده است.
فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی نخستین مجلد از مجموعه ی فرهنگ های اصطلاحات علوم و معارف اسلامی است که در حوزه ی علوم عقلی شامل: عرفان، فلسفه، کلام، اخلاق و منطق و در حوزه ی علوم نقلی شامل: فقه، اصول فقه، تفسیر و علوم قرآنی، رجال، درایه و ادبیات عرب است. این فرهنگ به منظور فراهم آوردن بستر مناسب برای ارائه ی ترجمه های دقیق و رسا و با اسلوب سنگین ادبی از آثار جاویدان عرفان اسلامی تهیه گردیده و اولین قدم مهم در این زمینه به شمار می آید. کتاب حاضر عمده ی اصطلاحات عرفانی را در بر دارد و مدخل ها و معادل های آن ها به دقت گزینش شده و در تهیه آن از بسیاری از پر ارج ترین ترجمه های دهه های اخیر استفاده شده است. راقم این سطور یقین دارد که فرهنگ اصطلاحات عرفان اسلامی کمک بزرگی برای مترجمان ایرانی خواهد بود و سهم بسزایی در بهتر برگردانیدن گنجینه های معرفت فارسی به جهان خارج خواهد داشت و وسیله ای ارزنده خواهد بود برای تبدیل کردن زبان انگلیسی به یک زبان اسلامی؛ یعنی زبانی که در آن معارف و ارزش های اسلامی، که در قلب آن عرفان قرار گرفته، به سهولت قابل بیان است؛ علاوه بر این، کمک خواهد کرد تا مترجمان از تشتت و پراکندگی در برگرداندن متون عرفانی رهایی یابند.
کتاب توحید عشق و رساله بهشت و جهنم و تعبیرخواب و شور عشق تالیف محمودعلی صفاصفایی سنگسری است در در سال 1372 قمری توسط شرکت چاپخانه فردوسی منتشر شده است
یکی از آثار خواجه نصیرالدین طوسی به زبان فارسی رساله کوچک «آغاز و انجام» است که خود آن را در آغاز رساله به نام «تذکره» مینامد. خواجه نصیر در این رساله اصول عقاید اسلامی را به شیوه عرفانی و فلسفی تأویل میکند و توجهش در بیان عقاید خود به روش باطنیان است. این رساله مختصر و فشرده در باب مبدأ و معاد است که در حقیقت شرح حال انسان در دو عالم دنیا و آخرت است که در برخی مواضع به اختصار درباره آغاز، یعنی خداوند نیز سخنانی بیان شده است. از اینرو گفته شده این رساله، اثری درباره «معرفت نفس» شمرده میشود.
این کتاب یکی از مهمترین آثار درباره اخلاق فردی، اجتماعی و خانوادگی اثر خواجه نصیرالدین طوسی است. زبان این کتاب فارسی و بخشهایی از آن ترجمه و تحریر کتاب «تهذیب الاخلاق» ابوعلی مسکویه است. نثر کتاب برای فارسیزبانان آشنا به اصطلاحات علمی ـ فلسفی، روان است. روش کتاب در پرداختن به مسائل اخلاقی، روش عقلی ـ تحلیلی است و از جایگاه طبیب، برای سلامت جان و دورکردن بیماریهای روحی از آن سخن میگوید. این کتاب که کهنترین اثر در دسترس خواجه نصیرالدین طوسی دانسته شده، در سال 633 قمری به درخواست ناصرالدین محتشم حاکم نزاریان اسماعیلی نوشته شده است.