آنچه از مقدمه دیوان جهان ملک خاتون و نوشتههای پراکندهای که درباره او در دست است برمیآید این است که شاهزاده جهان ملک خاتون در قرن هشتم در شیراز میزیست و از خاندان مشهور اینجو بود که از کارگزاران ایلخانان مغول بودند و گاهی در شیراز و نواحی اطراف استقلالگونهای نیز یافتهاند. مهارت جهان بیشتر در سرودن غزل است و در شیوه غزلسرایی به سعدی نظر داشته و به ارادت خود نسبت به او تصریح کرده است. این کتاب دربرگیرنده دیوان جهان ملک خاتون است که برای نخستین بار در سال 1374 و توسط انتشارات زوار منتشر شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.