مهدی سهیلی شاعر و نویسنده ایرانی درهفتم تیر ماه سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. نام خانوادگی خود را از حاجی علی اکبری سمنانی به سهیلی در سال ۱۳۲۲ تغییر داد. در ۱۹۵۷ چند اثر از وی را در مسکو به چاپ رساندند. او سالها در رادیو ایران برنامه اجرا کرد. سهیلی در زمینه نمایشنامهنویسی نیز فعالیت داشته است. وی در ۱۸ مرداد ۱۳۶۶ در سن ۶۳ سالگی درگذشت. این کتاب دربرگیرنده سخنان و گفتارهای او در رادیو در سال 1354 است که با همین عنوان «دریچههای به جهان روشنایی» پخش میشد.
این کتاب دربردارنده مجموعه سخنرانیهای نهمین کنگره تحقیقات ایرانی است که در تاریخ 18 تا 22 شهریور 2537 در دانشگاه رضائیه برگزار شده است. بعضی موضوعات مطرح شده در این کنگره عبارتند از: اسدی طوسی، فلاسفه آذربایجان، تاریخچه نود ساله تئاتر، طنز در شعر و ادب فارسی، آذربایجان در عهد هلاکو، واژه های فنی در زبان فارسی، مقایسه فعل در زبان فارسی و عربی، مثنویهای قضا و قدر، عوامل بنیادی در فرهنگ ملی، مبانی و اساس تشیع از نظر قرآن و عقل، فعل ماضی در زبان سغدی، اسناد تاریخ ایران در آرشیوهای ترکیه، پیرامون وزن شعر فارسی
کتاب تحقیقات ادبی یا سخنانی پیرامون شعر و شاعری تالیف کیوان سمیعی است. این کتاب در سال 1361 توسط انتشارات زوار منتشر شده است. فهرست کتاب شامل شصت موضوع است و عناوین برخی از آنها عبارتند از: قلمرو و نفوذ زبان تازی، تاثیر شعر در نفس، قدیمی ترین شعر عربی، علم بدیع، قواعد ماده تاریخ، مخارج حروف، پیشگویی به وسیله احکام نجوم، تضمین غزلیات حافظ، دستور زبان فارسی و ...
مهدی سهیلی ، از طنزآوران و شاعران سرشناس دهههای بیست تا پنجاه بود که طی این سالها آثارش اعم از طنز، فکاهه و جدی به نظم و نثر مخاطبان بسیاری داشت. این کتاب دربرگیرنده رباعیات حکیم عمر خیام و رباعیات فکاهی مهدی سهیلی است که بر وزن رباعیات خیام سروده شده است.