نویسنده در این کتاب در پی آن است تا با ذکر فقراتی از اوستا و با برابری دادن آنها با آیات قرآن و دیگر کتابهای آسمانی ثابت کند که زرتشتیان آتش را یکی از آفریدههای خدای بزرگ دانا که خالق و آفریننده همه چیز است میدانند و آن را مانند سایر عناصر عناصر چهارگانه مقدس و محترم میدانند ولی به هیچوجه آن را مورد پرستش قرار نمیدهند.
این کتاب دربرگیرنده مباحثی درباره مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان است. در این کتاب ابتدا درباره اشوزرتشت و دودمان، زندگی و زمان پیدایش او سخن گفته شده و سپس به تعلیمات مزدیسنا، سیر تاریخی دین زرتشتی و زرتشتیان ایران و همچنین سازمانهای اجتماعی زرتشتیان پرداخته شده است. در بخش اصلی کتاب از آیینهای سدرهپوشی، زناشویی، کفن و دفن، برگزاری جشنها و نوزودی موبدان در میان زرتشتیان سخن گفته شده است.
به محض اینکه یک نفر وفات نموده، بدنش سرد شد، روح این شخص که مدتها با بدن محشور و مأنوس بوده، اینک مجبور است که آن را ترک گفته و از آن بیرون بیاید. برابر نوشتههای پهلوی و روایات زرتشتی، روح پس از خروج از بدن از آن دور نمیشود و تا سه شبانهروز اتصال خودش را با تن حفظ میکند. در این کتاب به آئین کفن و دفن زرتشتیان بر اساس منابع زرتشتی پرداخته شده است.