روش این کتاب به سبکی بسیار دلنشین و عباراتی مسجع و فصیح است. نخست مقدمه بسیار فاضلانهای از مؤلف دربردارنده اصول تاریخی و اشعار پرمعنی آورده شده و در همین مقدمه نیز علت نگارش کتاب به طور خلاصه بیان شده است. نویسنده که منصب مدرسی اول آستان قدس را داشته، در زمان ناصرالدین شاه نسبت به تألیف این کتاب اقدام نموده و در آن تاریخ علماء خراسان را به رشته تحریر درآورده است. مدارک این کتاب معدود و فقط درباره عدهای از دانشمندان قرن یازده و دوازده مدارکی به این نام مجالس المؤمنین، حبیب السیر، لولوة البحرین وسیلة الرضوان متذکر شده، ولی درباره دانشمندان خراسان آنچه در السنه وافواه معتبرین از ثقات شهرت داشته اکتفا کرده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.