کتابخانه مجازی ادبیات

عظیم‌ترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگ‌ترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضل‌الله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازان‌خان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.

عظیم‌ترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگ‌ترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضل‌الله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازان‌خان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.

شیخ ابوالمکارم رکن‌الدین علاءالدوله احمد بن محمد بن احمد بیابانکی سمنانی یکی از کبار مشایخ صوفیه و از شاعران و نویسندگان قرن هفتم و هشتم هجری بود. جمع‌اوری دیوان علاءالدوله را به خواجوی کرمانی نسبت داده‌اند. قصائد او در پند و تحقیق و عرفان و نعت و حمد و غزل‌ها و رباعی‌های او به‌تمامی در بیان مقاصد عارفانه شاعر و بعضی از آنها به مناسبت موقع و مقام سروده شده و قسمتی از اشعارش تاریخ دارد. دیوان علاءالدوله سمنانی دارای 3638 بیت به این شرح است: قصیده 497 بیت، ترجیع‌بند 43 بیت، مقطعات 804 بیت، رباعی 1082 بیت، مثنوی 101 بیت، اشعار متفرقه 31 بیت و اشعار عربی 1080 بیت.

این رساله که در واقعه غدیر خم و اثبات ولایت و امامت حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) نوشته شده است، از جمله تألیفات علاءالدوله سمنانی است که از روی نسخه خطی منحصربه‌فرد آن در کتابخانه ملک تصحیح شده است. نویسنده اساس مطلب این رساله را بر منطق قرآن که نورالله فی ظلمات است و نهج البلاغه که آن را دون کلام خالق و فوق کلام مخلوق دانسته‌اند قرار داده؛ یعنی شأن الهی نهج البلاغه را در کنار شأن الهی قرآن نهاده. با این عمل ظریف خویش به انسان در ادوار و اعصار مختلف فهمانده که نزد او نهج البلاغه چون قرآن مقدس و قابل احترام می‌باشد. در تمام این رساله به مولی علی (ع) خطاب «امام ما» شده است. شیخ در این رساله می‌کوشد با تدبیری عالمانه و بسیار دقیق، اعتقادات مهم خویش را که گویای تشیع اوست بیان دارد. مصحح در ابتدای کتاب در مقدمه‌ای مفصل به زندگی و آثار شیخ پرداخته و سپس متن مصحح را آورده است.