این کتاب همانگونه که از اسمش پیداست، از هفت خطابه یا هفت مجلس وعظ مولانا جلالالدین رومی فراهم آمده است. زمان تألیف این مجالس دقیقاً معلوم نیست، اما ظاهرا از طرف سلطان ولد یا حسامالدین چلبی در اثنای وعظ تحریر یافته، بعدها با رعایت صورت اصلی بازخوانی شده، مطالبی بدان افزوده شده و شاید از نظر شخص مولانا نیز گذشته و احتمالا خود او نیز تصحیحات و اضافاتی بر آن داشته است. در مجالس ابیاتی از دیوان کبیر و رباعیات مولانا راه یافته است. همچنین مطالبی از «ولدنامه» سلطان ولد را هم در این مجالس میتوان دید. هر هفت مجلس این مجالس با خطبهای عربی آغاز شده و تقریبا همه عبارات آن مسجع است. بعد از خطبه، مناجاتی که نوعی دعا و استغاثه با جملات مسجع فارسی است، جای میگیرد. سخن اصلی با ذکر حدیثی آغاز میشود. حکایتها، قصهها، آیات و احادیث در شرح آن حدیث اول بر شنوندگان عرضه میگردد.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
کتاب حاضر برای استفاده کنندگان از مثنوی شریف فراهم آمده تا جایگاه بیت یا ابیاتی را در مثنوی بجویند و به حکمت یا داستان مورد نظرشان دست یابند، آن چه ما را به تنظیم این مجموعه برانگیخت اهمیت بر نفوذ این کتاب بزرگ در تاریخ ایران و اسلام است.
موضوع کتاب مثنوی معنوی از مولانا محمد بلخی خلاصه داستانها، قطعات و تمثیلات، دوبیتی ها، تک بیتی ها، رباعیات، زندگی نامه و چند مقاله که به اهتمام محسن غیور در سال 1363 منتشر شده است