منوچهری دامغانی با وجود همه شهرتش در شعر فارسی، از شمار ناشناختهترین شاعرانی است که جز اشاراتی مختصر از خود او در شرح حالش، مطلب دیگری از تذکرهها و آثار ادبی پس از وی دریافته نمیشود. این اشارات نیز که در ضمن برخی از ابیات شاعر آمده است، تنها آگاهیهای کلی از وی به دست میدهد. تاریخ ولادت او بر اساس حدس اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن پنجم بوده است. محسوسترین جنبه در شعر او، زبان چالاک، روان، بافخامت و گاه پرطنطنه اوست. زبانی با وسعت واژگانی بسیار و قدرتی بالا در بهرهگیری هنری از واژهها. کیفیتی که بیشتر محصول قریحه پرورشیافته شاعر و در مرتبه بعد، مدیون کشفهای او در استخدام واژههاست. در این کتاب ابتدا بخشی به زندگی و ارتباط او با شاعران و سرایندگان دیگر اختصاص یافته و سپس گزیدهای از اشعار او آمده است. در پایان نیز توضیح و گزارش اشعار برگزیده و فهرست واژگان آورده شده است.
سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.
کتاب "جشن قرن هفتم ملای روم" مولانا در خانقاه شمس تبریزی اثر استاد شهریار، به کوشش کریم خمسه.
نویسنده این کتاب با احاطه چشمگیر خود در منابع نقد کهن و آگاهی گستردهاش نسبت به نقد جدید، اصلیترین مبادی فلسفی را در گرایشهای مختلف نقد مورد کندوکاو قرار داده و با مقایسه هوشمندانه نگرشها و آراء مختلف، زمینه آشنایی سودمندی برای خواننده هموار میسازد. در مقدمه کتاب بحثی درباره فلسفه و نقد آمده است. فصل اول درباره ریشههای تاریخی رشد اندیشه فلسفی در میان اعراب مسلمان است. فصل دوم شامل احکام و آراء انتقادی و پیوند آن با تفکر فلسفی است و در این مسیر به مطالعه در آراء جاحظ، ابن قتیبه، ابن طباطبا، قدامه، آمدی، قاضی جرجانی و حازم قرطاجنی پرداخته و کوشیده تا آراء انتقادی این ناقدان را بر اساس مبانی فلسفی آنها مورد بررسی قرار دهد. فصل سوم درباره شیوه نقد در میان فلاسفه مسلمان است. فصل پایانی کتاب درباره تأثیر تفکر فلسفی در مقولههای نقد است.
درباره ساختگرایی و جایگاه آن در نقد ادبی، کتابها و مقالات بسیاری نوشته شده است. در این نوشتار نویسنده کوشیده با پرهیز از ورود به مسائل جزئی و حاشیهای و با تأکید بر سادهسازی مطالب، ساختگرایی در نقد ادبی را با تکیه بر جنبههای عملی آن اندکی روشنتر بازگو کند.