واقف لاهوری را ساکن بتاله، فرزند قاضی امانت الله، متوفی به سال 1195 قمری دانستهاند. او در شعر خود به آثار بزرگانی از هند و ایران از جمله بیدل دهلوی، امیرخسرو دهلوی، حافظ شیرازی، فانی کشمیری، باباطاهر، مولانا و .... نظر داشته است. غزلهایی که در این گزیده آمده، همگی کامل و بدون حذف و تعدیلاند؛ یعنی ابیاتی بهخصوص از غزلی بهخصوصتر انتخاب نشده، بلکه صورت کامل هر غزل آورده شده است. همچنین در ابتدای کتاب نگاهی به زندگی و شعر واقف انداخته شده است.
سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.
کتاب "جشن قرن هفتم ملای روم" مولانا در خانقاه شمس تبریزی اثر استاد شهریار، به کوشش کریم خمسه.