صادق هدایت دو بار رباعیات خیام را به چاپ سپرده است: یک بار در سال 1302 با نام «مقدمهای بر رباعیات خیام» و بار دوم در سال 1313 با نام «ترانههای خیام». مقایسه مقدمههای هدایت بر این دو کتاب و نیز مقایسه رباعیات این دو کتاب میتواند تغییر جهت و مسیر رشد و تکامل اندیشههای هدایت را لااقل در طول یازده سال فاصله تألیف دو کتاب به خوبی نشان دهد. این کتاب در واقع دومین چاپ از کتاب «مقدمهای بر رباعیات خیام» است که منتشر شده است. در مقدمه این کتاب صادق هدایت درباره شرح حال حکیم خیام و رباعیات او مطالبی را به رشته تحریر درآورده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
مجموعه اشعار از سایه تا نشان مجموعه رباعیات و دوبیتی، سروده جعفر حمیدی است که در سال 1360 توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده است.
"تاریکخانه" داستان کوتاهی از نویسندهٔ ایرانی، صادق هدایت است که نخستین بار در سال ۱۳۲۱ خورشیدی، همراه با هفت داستان دیگر در مجموعهٔ سگ ولگرد منتشر شد. داستان نوعی تکگویی است و در واقع راوی، دیدگاههای شخصی عزلتگزین را دربارهٔ مرگ و زندگی برای خواننده بیان میکند. راوی در یک اتومبیل مسافربری با شخصی عزلتگزین آشنا میشود و پس از توقف در شهری کوچک در سر راه، دعوت او را برای گذراندن شب در خانهاش میپذیرد. شخص عزلتگزین تنها زندگی میکند. او به راوی میگوید که تصمیم دارد در را به روی دنیا بسته و در اتاقی تاریک در این شهر کوچک زندگی کند. روز بعد، وقتی راوی میرود تا با میزبانش خداحافظی کند، او را مرده مییابد، در حالی که "پاهایش را توی دلش جمع کرده، به شکل بچه در زهدان مادرش درآمده و روی تخت افتاده است".
موضوع کتاب حاضر پیشگویی های شاه نعمت الله ولی و حضرت زرتشت پیامیر و سرگذشت آنان است که توسط صادق هدایت ترجمه و حسین نمینی تنظیم و گردآوری کرده است