بیتردید دولت سربداران در خراسان با مرکزیت نیشابور و سبزوار، سبب رواج شعر مناقبی آن هم در خراسان از سوی شاعرانی شد که یا در خدمت آنان بودند یا در حاشیه به ستایش آنان و ارزشهای اخلاقی و مذهبی مورد توجه آنان میپرداختند. نمونه آنها به جز ابن یمین، یکی هم لطفالله نیشابوری است که در محل قدمگاه امام رضا (ع) در نیشابور میزیست و همانجا هم درگذشت. نمونه دیگر امیرشاهی (م 857) است که خود خواهرزاده خواجه علی مؤید سربداری آخرین سلطان سربداری بود و اشعاری در منقبت آل علی دارد. یاد از مناقب آل رسول در میان شاعر قرن نهم بسیار گسترده است؛ به گونهای که از شعرای اهل سنت و جماعت نیز اظهار احترام وافر در اشعار و بهویژه در مثنویات نسبت به اهل بیت وجود دارد. این کتاب در دو جلد تلاشی است به منظور بازشناسی شعر منقبت فارسی طی قرون هشتم تا دهم که گردآورنده از میان مجموعههای فراوان اشعار منقبتی موجود را انتخاب کرده است.
ترجمه دعای کمیل در سیاق نثر-دررشته نظم از نصیرالدین امیرصادقی در سال 1373 انجام شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
سالنامه دارالفنون (هدیه نوروز) در سال 1327 در چاپخانه خواندنیها منتشر شده است.
موسسه امیدوار است با انتشار این مجموعه در نهایت بتواند در ارج نهادن به سند و اشاعه فرهنگ مستندگویی در تاریخ تلاشی درخور نموده و در این راه بخشی از سوالات و خواسته های وسیع ملتی بزرگ را پاسخ دهد و به همراه سایر فعالیتهای تحقیقاتی و انتشاراتی مصمم است به منظور نشر آثار فرهنگی و تاریخی با بهره جویی از مجموعه اسناد و مدارک خود دست به انتشار سلسله کتابهایی با عنوان تاریخ معاصر ایران بزند و در این راه به توکل الهی و یارای استادان و محققان و اهل علم امید بسته است.