آنچه در این کتاب آورده شده، بخشی از اشعار فرخی سیستانی شاعر شیرینسخن و بلندآوازه و باریکاندیش و سادهگوی اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم است که از دیوان وی گلچین شده است. این گلچین و گزیده اشعار مشتمل بر تعدادی از قصاید و بخشی از دو ترجیعبند و چند رباعی است. ابیات قصایدی که انتخاب شده، به طور کامل نقل گریده است؛ به جز یک دو مورد زیرا گذشته از آنکه سرودههای این شاعر، چه در ابتدای قصاید یعنی در تغزل و تشبیب و چه در اثناء قصاید، یعنی در بخش مدحیه و چه در شریطه و مقطع، ساده و روان و خالی از کلمات نامأنوس و استعارات پیچیده و کنایات دیریاب است، متضمن فواید تاریخی و گویای شمهای از حوادث دوران زندگی ممدوحان و احوال ایشان نیز هست.
سیمای شاعران، شرح حال، نمونه آثار ۲۰۲ شاعر نامی ایران از قدیمترین ایام تا عصر حاضر است. شعر من سوز دل سوخته زار من است شعر من پرتو تابنده افکار من است شعر من گوهر دریای دل خونین است شعر رخشنده دل گوهر شهوار من است آغاز کتاب با مقدمه ای از مولف ،صابر کرمانی ،درباره شعر و شاعری است. مولف در ابتدای هر شعر ،وصف حالی از شاعر ارائه داده تا خواننده با سراینده اشعار نیز آشنایی مختصر پیدا کند.عمده اشعار گردآوری شده به سبک کهن و با وزن و قافیه و در عین حال در مواردی از سرایندگان شعر نیمایی نیز شواهدی آورده شده است همچون فریدون مشیری و نادر نادرپور ... . طبع جدید اثر با ویرایش مجدد و اضافات و اصلاحات و چاپی زیبا و در دو رنگ منتشر گردیده است.
کتاب "جشن قرن هفتم ملای روم" مولانا در خانقاه شمس تبریزی اثر استاد شهریار، به کوشش کریم خمسه.
شکی نیست که جوانانی که در دبیرستانها دانش و فرهنگ میآموزند، باید از ادبیات زبان فارسی به قدر کفایت آگاه شوند و با نگارشهای فصحا و بلغا مأنوس گردند و از این امر دو فایده بزرگ منظور است: نخست اینکه از آشناشدن با زبان و بیان سخنسرایان بزرگ رموز زبان فارسی را بهخوبی درمییابند و شیوه نگارش را فرامیگیرند. دوم اینکه آثار سخنگویان بزرگ البته از معانی و نکات اخلاقی و حکمتی و عرفانی و علمی و ذوقی خالی نیست و بنابراین مؤانست با آنها سبب تربیت اخلاق و وسعت ذهن و قوت فکر و سلامت ذوق میشود. به همین دلیل در این کتاب گزیدهای از اشعار فرخی سیستانی به همراه شمهای از زندگی او برای دانشآموزان دبیرستان فراهم آمده است.
نگارنده در مقدمه کتاب آورده است که ترتیبدادن گزینهای از آثار فرخی دشوار است؛ چراکه سخن او همه خوش و ساده و دلپذیر است و بیشتر به ستایش یکی از بزرگان پایان مییابد، ناگزیر از مدایح فرخی به ذکر چهار قصیده که از نغزترین چکامههای پارسی است و با شرح حال شاعر نیز بستگی دارد، بسنده کرده و از دیگر قصاید ستایشها را رها کرده و تنها مقدمهها را که با وصفی دلپذیر از طبیعت یا تغزلی دلربا آغاز میشود، برگزیده و به ترتیب الفبایی دیوان مرتب کرده است. برای مزید فایده، به شرح برخی نکات دستوری و معنی واژهها پرداخته و بیتهای دشوار را شرح داده است.