کتابخانه مجازی ادبیات

دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.

این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.

وحشی بافقی که دوران زندگانی او مقارن با روزگار سلطنت شاه طهماسب صفوی بوده است، بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین شاعران سده دهم هجری ایران است. در دورانی که او به سرودن شعر آغاز کرده بود، دیرگاهی بود که چراغ ادب فارسی رو به خاموشی نهاده و به انحطاط می‌رفت و این آفت میراث حملات چنگیزخان و تیموریان ستمکار و بازماندگان آنان به این سرزمین پهناور بود. از وحشی بافقی اقسام مختلف شعر از قصیده و غزل و قطعه و رباعی و ترکیب‌بند و ترجیع‌بند و مثنوی باقی مانده و اشعار وی از شاهکارهای سرایندگان سده دهم هجری به شمار می‌رود.

کمال‌الدین وحشی بافقی از شاعران مشهور قرن دهم هجری است که به روایتی در سال 939 قمری یعنی در اواخر پادشاهی اسماعیل اول صفوی در بخش بافق به دنیا آمد. او مردی وارسته و افتاده و مانند سایر سخنوران به خودستایی نپرداخته و هیچ‌گاه خود را همتای شاعران بزرگ به شمار نیاورده است. با آنکه قصاید وحشی در مقام مقایسه با قصاید پیشینیان برابری نمی‌کند؛ ولی غزل‌هایش بسیار لطیف و زیباست. بیشتر شهرت وی به سبب ترکیب‌بند «شرح پریشانی» است که در زبان فارسی مورد توجه عام و خاص است. او در سال 991 از جهان رخت بربست و به سرای دیگر شتافت. در این کتاب چند غزل و قطعه و ترکیب‌بند از وحشی بافقی آورده شده تا علاقمندان‌ با وحشی و عشق پاک و اشعار نغز او آشنایی بیشتری پیدا کنند.