با اینکه منصور حافظ سرایندهای مذهبی و عرفانی است و او را با امور درباری و دولتی پیوندی نیست؛ ولی در چند مورد از فرمانروایی به نام تورانشاه سلطان عادل نام میبرد و این در حالی است که در قرن نهم فرمانروایی به این نام در منطقه فارس که معاصر شاعر باشد، حکومت نداشته؛ اما در قرن هشتم دو تن به نام تورانشاه وجود دارند. منصور حافظ در بیشتر غزلیاتش از ابیات و مصاریع خواجه شیراز استفاده کرده است. هم کلام خود را با کلام خواجه زینت داده و هم کلام او شرح گونهای است بر ابیات خواجه شیراز. در این کتاب دیوان منصور حافظ شیرازی در بخشهای غزلیات، ترجیعبند و قطعات آورده شده و سپس توضیح ابیات مبهم نیز بیان شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.