از آثار عمان سامانی میتوان به گنجینة الاسرار و مخزن الدرّر اشاره کرد. گنجینة الاسرار شاهکار عمان است. حبیب الله فضائلی در وصف گنجینة الاسرار آوردهاست: «این کتاب بحق کنز اسرار یا چنانچه خود سراینده نامیده گنجینه اسرار است، اسراری از ظهور عشق و جمال، اسراری از راز و نیاز عاشق و جذبههای معشوق، اسراری از سیر و سلوک و حالات وجد و شوق، اسراری از سوز و گداز و هجران و وصل».
ترجمه دعای کمیل در سیاق نثر-دررشته نظم از نصیرالدین امیرصادقی در سال 1373 انجام شده است.
این پژوهش با هدف آسان سازی و روان گویی مطالب و معانی پیچیده و دشوار در "مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز" اثر شیخ محمد لاهیجی تهیه شده است. غامض بودن عبارات و تعقیدات کلام و اطناب بیان شارح، نگارنده را واداشته تا در عین رسایی پیام و شیوایی بیان، مفاهیم صریح عرفانی را با عباراتی موجز و مختصر در دسترس جویندگان اسرار الهی و پویندگان حقایق معانی قرار دهد زیرا معتقد است که "خَیرُ الکَلام ما قَلَّ وَ دَلَّ وَ لَم یَمَل".
میرزا نورالله ملقب به تاجالشعراء و مشهور به عمان سامانی به سال 1258 قمری در سامان زاده شد و به سال 1322 دعوت محبوب خویش را اجابت کرد. او در خاندانی از اهالی عرفان رشد کرد و همین پرورش صوفیانه، نگاه او را به عالم تربیت نمود تا بتواند در کنار مشق شعر و تمرین ادبیات در محضر اساتید اصفهان و ارادت قلبی و کشفها و سرمستیهای خود را با ذوق درآمیزد و در ساختار شعر ریزد. این کتاب یکی از بهترین و تأثیرگذارترین اشعار مذهبی در وصف امام حسین (ع) و واقعه عاشوراست. این اثر شامل سرودههای عمان سامانی است و مجموعهای از مرثیهها و سوگنامهها با درونمایهای غمناک از توصیف مظلومیت شهدای حادثه کربلاست.
میرزا نورالله (عمان سامانی) (1258 ـ 1322 ق) مشهور به تاج الشعراء از شاعران شیعی دوره قاجار بود. این شاعر همچون دیگر علمای بزرگ سامان، تحصیلات ابتدایی خود را در مکتبخانههای محل فراگرفت و پس از تحصیلات مکتبخانه، راهی اصفهان گردید و مدرسه نمارود حجره گرفت. پس از آن وارد مدرسه صدر شد و از محضر اساتید بزرگ حوزه اصفهان در آن عصر بهرهمند شد. منظومه «معراجنامه» او درباره توحید و همچنین در منقبت پیامبر اکرم (ص) و امام علی (ع) است.