علیاصغر شمشیرگر شیرازی ملقب به حسینعلی شاه شاعر ایرانی بود که پیشهاش شمشیرگری بود و تحصیلات مدرسهای نداشت. او از صوفیان نعمتاللهی و مرید حاج محمدحسین زینالدین اصفهانی بود. او به سال 1262 هجری در سن 80 سالگی درگذشت و مزار او مابین چهلتنان و حافظیه شیراز است. مثنوی «سیاف» اثری است که از او بر جای مانده است. این مثنوی منظوم شامل هفتاد هزار بیت بر وزن مثنوی مولوی است. این مثنوی مشتمل بر مطالب عالیه و شرح احادیث است. برخی از مریدان او گفتهاند که او مشغول به شمشیرگری بود و معاش خود را از آن تحصیل مینمود؛ در اثنای کار حالی برای او رخ میداد و مشغول به گفتن اشعار میگردید.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.
مفاتیح الاعجازفی" شرح گلشن راز یکی از جامعترین وکاملترین شرحهای مثنوی گلشن راز است که در سال ۸۷۷ هجری قمری توسط شمس الدین محمدبن یحیی لاهیجی از عرفا و مشایخ سلسله نوربخشیه نوشته شدهاست. مزیت این شرح به شرحهای مختلف دیگر، ذکر یکایک ابیات گلشن راز و تفسیر همه آنهاست، همچنین نویسنده توضیحات و شرح مفصلی در مبانی و اصول علمی و عملی عرفان و تصوف ارائه میکند. این کتاب از کتب مرجع در عرفان اسلامی است.
علیاصغر شمشیرگر شیرازی ملقب به حسینعلی شاه شاعر ایرانی بود که پیشهاش شمشیرگری بود و تحصیلات مدرسهای نداشت. او از صوفیان نعمتاللهی و مرید حاج محمدحسین زینالدین اصفهانی بود. او به سال 1262 هجری در سن 80 سالگی درگذشت و مزار او مابین چهلتنان و حافظیه شیراز است. مثنوی «سیاف» اثری است که از او بر جای مانده است. این مثنوی منظوم شامل هفتاد هزار بیت بر وزن مثنوی مولوی است. این مثنوی مشتمل بر مطالب عالیه و شرح احادیث است. برخی از مریدان او گفتهاند که او مشغول به شمشیرگری بود و معاش خود را از آن تحصیل مینمود؛ در اثنای کار حالی برای او رخ میداد و مشغول به گفتن اشعار میگردید.