میرزا نصیرالدین محمد جهرمی حکیم‌باشی مخصوص کریم‌خان زند بود و در حکمت الهی، نجوم، ریاضی، موسیقی و شعر دست داشته و در طبابت از افاضل زمان خود بود. وی دارای اشعار دل‌پسندی به زبان‌های فارسی و تازی است که از جمله همین مثنوی «بهاریه» که حاکی از طبع روان شاعر می‌باشد. این کتاب چاپ عکسی از این مثنوی با خط نستعلیق است که خطاط آن ظاهرا مرحوم میرزا کوچک اصفهانی است.

منابع مشابه بیشتر ...

658982692aa2c.jpg

سرایندگان شعر پارسی در قفقاز

عزیز دولت آبادی

این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.

63f4c9f9065fc.jpg

خسرو و شیرین شعله

عبدالوهاب نورانی وصال

مثنوی حاضر که به تتبع مثنوی شیرین و خسرو نظامی سروده شده در جای خود شایان دقت بوده و هنری که در آن به کار رفته بیانی نغز دارد، گر چه گوینده آن از شعرای نامدار نیست ولی مثنوی او بدیع است و از متتبعین ارزنده‌ی نظامی به شمار می‌رود و جای آن دارد که منظومه او با دقت مطالعه شود. شعله این منظومه را برای تقرب به دستگاه مرحوم فرهاد میرزا و عذر گناهان گذشته به نظم آورده و خود نام شیرین و فرهاد را بر آن نهاده بود ولی بواسطه عدم دقت بنام شیرین و خسرو معروف گردید.