یدالله کامرانی متخلص به شاهد در پنجم اسفندماه 1299 شمسی در شهر تهران دیده به جهان گشود. پدرش شاهزاده محمدمهدی میرزا ظلالسلطنه ارشد اولاد کامران میرزا نایبالسلطنه امیرکبیر و مادرش از نوادگان حسینقلیخان قاجار بود. وی از محضر بزرگانی چون میرزا عبدالعظیم خان قریب، غلامحسین صدیقی، جلال همایی، پرویز ناتل خانلری و .... در مدارس مختلف از جمله نظام، کسب فضل و کمال نمود. سرانجام در رشته ادبیات از کالج آمریکایی فارغالتحصیل شد و در سلک محصلین حقوق نیز درآمد. او از کودکی دارای روحی شاعرانه بود و این کتاب دربرگیرنده دیوان اشعار اوست. کامرانی دارای قدرت طبع و قوت قریحهای بسیار است و ذوق سرشارش که در ساختن و پرداختن این اشعار به کار رفته، بهخوبی آشکار میسازد که خداوند وی را دیدهای باریکبین بخشوده و آئینه قلبش را پاک و روشن فرموده تا نیک بنگرد و نیک دریابد و نغز و پرمغر بسراید.
برای ترجمه اشعار، شعرها به تمامی از متن اصلی آنها به زبان آلمانی به فارسی برگردانده شده است. شیوه مترجم بدانگونه بوده است که جوهر کلام شاعر در قالب شعر فارسی ریخته شود. و این او را ناگزیر کرده که ضمن وفاداری به متن اصلی تغییراتی را متناسب با شعر فارسی بپذیرد. زیرا اگر شعر شاعران غیرفارسی را عینا واژه به واژه به فارسی برگردانیم چیزی خواهد شد خشک و چه بسا که زیبایی کلام شاعر و گاه حتی خود مفهوم نیز در ترجمه رنگ خواهد باخت...
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.