حیران علیشاه (1250 ـ 1323 هـ.ق) با نام کامل سیدمحمدصالح صارم السلطنه از شاعران کرد سده سیزدهم و چهاردهم و از پیروان سلسله نعمتاللهی است. اشعارش عارفانه و عاشقانه و شامل مثنوی به سبک گورانی و غزل است. او به همراه وحدت کرمانشاهی هر دو بر قله ادبیات عارفانه کرمانشاه نشستهاند. لهجه او در اشعارش هورامی است. در جوانی به جستجوی پیر و مراد، سفری به شیراز میکند و به منورعلیشاه نعمتاللهی ارادت پیدا میکند و چند بار نیز به کاشان خدمت عبدالعلی شاه میرود. اشعار او با عنوان «کنز العرفان» در این کتاب گردآوری شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.