شادروان محمد تجربهکار کرمانی، متخلص ومشهور به «همایونکرمانی» از جمله شاعران گرانقدر کرمان است و برخی از نویسندگان و شاعران او را در فن شاعری، خواجوی ثانی کرمانی مینامیدند. او پس از پایان تحصیلات مقدماتی به شغل نقاشی فرش روی آورد و از آنجا که دارای ذوق ادبی و عرفانی بود، از سن ۱۴ سالگی به سرودن شعر مبادرت کرد و اشعار او در روزنامه بیداری چاپ میشد. او در دوران فراغت از کار نقاشی، به آموختن مقدمات عربی پرداخت و از آنجا که صنعت نقاشی فرش کساد شد، ناچار در سال ۱۳۱۴ به دعوت شادروان (بینش آق اولی) اولین پیشکار دارایی وقت کرمان که خود ادیب و شاعر و عضو انجمن ادبی خواجو بود، در اداره دارایی کرمان استخدام شد. محمد همایون تجربه کار در سال ۱۳۱۶ از آثار خود کتابی به نام «منتخبات همایون» و در سالهای بعد کتاب «گلزار همایون» را به چاپ رسانید. همایون کرمانی به خاندان عصمت و طهارت به ویژه حضرت علی (ع) و حضرت امام حسین (ع) ارادتی خاص داشت و در ثنا و رثای آنان اشعار زیادی سروده است.
مجمع النفايس، به سبب نگاه ژرف و تيزبينانة مؤلفش، جايگاه بخصوصي در ميان تذكره های شعر فارسي دارد. اگرچه بعضاً نقايصی چون بي توجهي عامدانه به ارائه اطلاعات تاريخي به ويژه در باب شعراي ايراني در آن ديده ميشود، با اين همه نظر به انصاف و دانش و سليقه نويسنده، اين كتاب اغلب فراتر از تذكره است و اهميتي در حد مجموعه نظرات ادبي قدما دارد، تا حدي كه ميتواند مرجعي موثق و دست اول براي پژوهشگر ادبي در بررسي جريانات تحولات علوم ادبي علي الخصوص سبك شناسي و نقد ادبي باشد
موضوع کتاب روشنان فلکی منتخبی است از اشعار و شرح حال شعرای معروف ایران زمین از قرن سوم ه.ق تا عصر حاضر که به کوشش محمدمهدی نوبان و مهرالزمان نوبان در سال 1377 منتشر شده است.