کتابخانه مجازی ادبیات

آموزش‌های زرتشت پیامبر ایران درباره روش اندیشیدن و کامیاب شدن در زندگی ، تألیف تهمورث ستنا با ترجمه موید رستم شهزادی، مشتمل بر ترجمه و تفسیر مهم‌ترین بخش اوستا، یعنی گاهان، سرودهای زرتشت است. هدف نویسنده، شناساندن روح و مفاهیم اخلاقی گاهان به‌ویژه برای جوانان است و همین‌طور که خود او بیان کرده، تا حد امکان از به کار بردن اصطلاح‌های تخصصی احتراز جسته است. کتاب فاقد فصل‌بندی است. نویسنده ابتدا کلیاتی درباره اوستا و مهم‌ترین بخش آن گاهان بیان کرده و در ادامه، ترجمه سه دعای زرتشتی، یعنی اشم وهو، یثا اهو و ینگه هاتام را آورده و مفاهیم اخلاقی آن‌ها را توضیح داده است. از آنجایی که گاهان مشتمل بر پنج بخش، یعنی اهونودگاه (هات‌ 28-34)، اشتودگاه (هات43-46)، سپنتمدگاه (هات 47-50)، وَهو خشتر (هات 51) و هیشتوایشت (هات 53) است، نویسنده با آوردن هر بخش، بندهای مربوط به هر کدام را نوشته است. روش او این‌گونه است که ابتدا پیام و مفهوم هر بند را به‌طور مختصر بیان کرده و در ادامه، ترجمه بند مربوط به آن را می‌آورد

گات‌ها ـ سروده‌های زرتشت ـ نخستین منظومه ایرانی است که از روزگار کهن برجای مانده و در عین حال کهن‌ترین و مقدس‌ترین قسمت اوستاست. اغلب بخش‌های گات‌ها موزن و آهنگین است. این سروده‌ها که در یسنا جای داده شده، سروده زرتشت و پیروان اوست. گات‌ها در اصل شامل 17 فصل، 238 قطعه و 896 بیت و 5560 کلمه است. زنده‌یاد پورداود در این کتاب کوشیده برای هر واژه اوستایی واژه‌ای برگزیند که از همان ریشه باشد. ضمن آنکه برای هر واژه اوستایی، ترجمه، توضیح و آوانگاری مربوط به آن نیز آمده است.

کتاب دانستنی‌های آیین زرتشتی نوشته دستور خورشید دابو استاد، اوستا و پهلوی، در مورد دین مزدیسنی است که برگردان آن توسط رشید شهمردان در سال 1358 خورشیدی توسط سازمان چاپ خواجه انجام گرفته است

خرده اوستا مجموعه‌ای متشکل از نمازهای روزانه و متداول زرتشتی می‌باشد و دربرگیرنده پنج نیایش، پنج گاه، برخی از یشت‌ها به همراه برخی از نمازهای نگاشته شده به زبان پارسی میانه می‌باشد. نمازهای بایسته و بنیادین زرتشتی به گونه نامتغیر در تمامی خرده اوستاهای چاپ‌شده موجود می‌باشد؛ ولی ترتیب گنجاندن نمازها و یشت‌های برگزیده شده برای گنجاندن در نسخه‌های گوناگون خرده اوستا یکسان نیست. برخی از نسخه‌های چاپ شده خرده اوستا دربردارنده چند نماز نگاشته شده به زبان پارسی و گجراتی در پایان کتاب می‌باشند.