کتابخانه مجازی ادبیات

حاج میرزاحسن اصفهانی، ملقب به صفی علیشاه از مشهورترین مشایخ و بزرگان متصوفه در اواخر قرن سیزدهم و اوایل قرن چهاردهم هجری و از جمله فضلا و علما و بزرگان عرفاء سلسله نعمتاللهی بود. وی که شاعری توانا و عارفی مطلع بود، نخست از جمله مریدان منور علیشاه شیرازی، قطب سلسله نعمت اللهی محسوب میشد، اما پس از اینکه به نمایندگی از وی به تهران مهاجرت کرد و مدتی در این شهر اقامت نمود، خود رأساً ادعای قطبیت کرد و سلسله صفی علیشاهی را بنیان نهاد... سوگند خورده ایم بموی تو بارها تا بگذریم در غمت از اختیارها گفتم که دل بزلف تو گیرد مگر قرار زان بیخبر که داده بیاد او قرارها داند کسی که روزش از آنطره گشته شام بر عاشقان گذشته چسان روزگارها

کتاب «غنچۀ باز در شرح گلشن راز» تألیف جلال الدین علی میر ابوالفضل عنقا، عارف سلسله اویسی در قرن سیزدهم هجری شمسی است. کتاب غنچۀ باز، شرح مثنوی «گلشن راز» با موضوعیت عشق و عرفان اسلامی است. این کتاب در قالب شعری مستزاد است. این مستزاد عرفانی، با اضافه کردن واژگان بر پایان هر مصراع مثنوی «گلشن راز» نگارش شده است و در واقع قالب مثنوی گلشن راز را به قالب مستزاد تغییر داده است.

در مقدمه کتاب آمده است: محبان شفیق و اخوان خاصه طالبان و سالکان راه تحقیق را آگهی می دهد که خداوند عالم گوهری گرانبها آفریده و آن را در گنجینه ای سر به مهر نهاده، پس چون عالم وجود را از مقام احدیت به قوس نزولی تا مرتبه انسانیت تنزل داده گنجینه اسرار خویش را در صندوقچه دل انسانی به ودیعه گذارده است تا به زحمت ریاضت و مجاهده در صندوقچه راز دل باز و گنجینه معانی را فتح و گشایش حاصل آید و قفل این دل را چهار کلید لازم است: 1.کلید اوراد که به دستور استاد باشد، 2.کلید فکر 3.کلید ذکر و 4.کلید مراقبه.

محمد جواد نوربخش در سال 1330 و 1331 سه تفسیر منظوم سروده اند که اولین تفسیر، تفسیر سوره الحجرات است، تفسیر دوم تفسیر سوره قاف و سومین تفسیر سوره الحشر نام دارد. به این شیوه که جلوی شعرهایی که اشاره به آیات و احادیث و گفتارها و نوشته های دیگر است شماره گذاری شده و مطالب مربوط به هر شعری را از روی ماخذ و مدرک بیرون آورده و در پایان هر بخش در قسمت حواشی و تعلیقات به همان شماره ها گنجانده، سرچشمه آن نشان داده شده تا دانسته شود که شعرهای شماره گذاری شده اشاره به چه چیزهایی هستند و مطالب مورد اشاره کجاها میباشند.