زندهیاد رشیدیاسمی درباره این کتاب گفته است: «تاریخ نادرشاه افشار که تراوش خامه فاضل محترم آقای نورالله لارودی است، مبسوطترین شرحی به شمار میرود که از دوره پرافتخار آن جهانگشای بزرگ به زبان فارسی تألیف گشته است. مؤلف دانشمند در حسن اختیار مطالب و بیان موجبات حوادث عصر نادری سعی جمیل و سلیقه جلیل به کار برده و تا آنجا که میسر بوده است، از منابع داخلی و خارجی اقتباسهای گرانبها کرده و بسی از گوشههای تاریک آن دوران را روشنایی بخشیدهاند».
نادرشاه واپسین کشورگشای بزرگ آسیایی در خراسان تولد یافت و رشد کرد و آنجا را همواره موطن خود میدانست. او که در سایة نبوغ نظامی خود ایران را ازافغانها و ترکها و سایر مهاجمان آزاد ساخته بود، سرانجام بر رؤیای ایام شبانی خود جامة عمل پوشاند و بر تخت کورش و شاه عباس جلوس کرد اما همچون اغلب زمامداران سلسة پیروزیها به فساد اخلاق او منجر شد و ادامة حیات او و زمامداریاش آمیزهای از قساوت و حرصی روزافزون بود که همین عاقبت به زوال حکومت او انجامید.
انجمن مذهبی کارملیتهای پابرهنه یکی از انجمنهای وابسته به کلیسای کاتولیک در رم بود. این انجمن در سال 1562 میلادی تأسیس شد. کارملیتها در مناطق مختلفی از جمله ایران، بینالنهرین و ... به فعالیت تبشیری پرداختند. اولین هیئت کارملیت در سال 1604 تحت رهبری پدر پل سیمون عازم ایران شد و در اواخر سال 1607 بود که آنها به اصفهان رسیدند. کارملیتها در دورههای صفویه، افشاریه و زندیه در ایران حضور داشتند و در شهرهای مختلف ایران از جمله شیراز، اصفهان، همدان، بوشهر و ... به فعالیت مشغول بودند. این کتاب حاصل قسمتی از گزارشهای مبلغین کارملیت است که از اواخر دوره صفویه تا اواسط دوره زندیه در ایران حضور داشتند.