ابوالعلاء بصری از قراء سبعه است. او در میان قراء سبعه بیش از همه دارای کثرت اساتید و شیوخ قرائت بوده و قرآن را در مناطق مختلفی مانند مکه، مدینه و بصره و کوفه بر استادان زیادی قرائت کرد. تولد او ظاهرا در سال 69 و وفات او سال 154 هجری رخ داده است. این کتاب در سه فصل به زندگی و منهج او در نحو و اسلوب لغوی ابوالعلاء پرداخته است.
در این کتاب کوشیده شده تا درباره نکاتی درباره حافظ و شعر او بررسی صورت گیرد؛ از قبیل: بیان روند زندگانی حافظ برگرفته از متون و منابع معتبر علمی و تاریخی با استفاده از اشعار شاعران نوپرداز معاصر؛ نگاهی به ابعاد و زوایای شخصیت حافظ؛ چرایی تفأل به حافظ و چگونگی تفألزدن؛ تدوین فصلی با نام فرهنگ واژگان اشعار حافظ با بیش از دوهزار واژه؛ فراهم کردن فرهنگ اشارات و تعبیرات عرفانی اشعار حافظ با بالغ بر پانصد واژه.
کتاب «کشف المحجوب» که در واقع پردهگشای اسرار حیات و درون گروهی از عاشقان و شیفتگان جمال محبوب ازلی و ابدی است، جلوهگاه ایمان و ذوق و دانش بزرگمردی است که گرچه شرح کاملی از احوال وی در دست نیست، ولی همین اثر عظیم نماینده وسعت اطلاعات او در علوم قرآنی و احادیث و عرفان است. در این کتاب خلاصهای گویا از شرح زندگی افراد مندرج در کتاب «کشف المحجوب» هجویری ارائه شده و علاقمندان و عرفانپژوهان را در شناخت هرچه بهتر مندرجات کتاب بهویژه شخصیت عارفان و مشایخ راهنما است.
ادرک ابن المعذل من الخلفاء العباسیین الأمین والمأمون والمعتصم والواثق والمتوکل ... و کان هذا العصر و هو علی التحدید أواخر القرن الثانی و النصف الاول من القرن الثالث للهجرة.