کتاب نبرد اندیشهها در حماسه رستم و اسفندیار، دستنویس موزه لنینگراد، به قلم دکتر عزیزالله جوینی که تحلیل داستان و شرح ابیاتی است از داستان رستم و اسفندیار. در سرگذشت رستم و اسفندیار، نویسنده نخست به گفتاری میپردازد که خوانندگان را از پیچندگی و ژرفناکی این گرداب اندهبار آگاه سازد و بتواند دست آنان را بگیرد به آرامی و آهستگی به شنیدن این داستان سراسر افسونکاری و نامردمی فراخواند و نگذارد کسی بیاندیشه در این راه ناهموار گام فرانهد، تا یکباره خود را با آن همه آه و ناله در سوگ اسفندیار روبرو بیند. در تمام این سرگذشت اندوهبار دو اندیشه ناهماهنگ را میبینیم که آنی از پیکار باز نمیمانند؛ یکی از آن دو پاک و پیراسته از آلودگیهاست. دیگری آمیخته با زشتیها و ناراستیها
فهرست شماره 14 عرفان ایران بدین قرار است: در قسمت مقالات، عید مبعث از دکتر نورعلی تابنده؛ تصوف علوی از شهرام پازوکی، فریتهوف شوئون و معنای زیبایی از سعید بینای مطلق؛ تاملی در باب معنای روحانی کار از سیدحسن آذرکار؛ کرامات اولیا در آثار مولانا از محمدابراهیم ایرج پور؛ مجموعه مزار شاه نعمت الله ولی از مهراد قیومی بیدهندی، در قسمت معرفی کتاب تفسیر بیان السعاده فی مقامات العباده از دکتر عادل نادرعلی و ترجمه حسینعلی کاشانی بیدختی معرفی شده است.
فهرست شماره 14 عرفان ایران بدین قرار است: در قسمت مقالات، مقاله رویت ماه از دکتر نورعلی تابنده؛ عید رمضان از نورعلی تابنده؛ وحدت در کثرت و کثرت در وحدت از سیدمصطفی آزمایش، چرا سنت گرا نیستم؟ از محمد لگن هاوزن، ترجمه منصور نصیری؛ خواب و تعبیرخواب: بخش دوم از سیدحسن امین، در قسمت یادنامه، به مختصری از شرح احوال حاج علی تابنده محبوب علیشاه پرداخته شده، نکات و تذکرات فقری از حاج علی تابنده؛ عشق و شهادت از حاج علی تابنده، در قسمت معرفی کتاب؟، قلب اسلام از سید حسین نصر توسط حسین خندق ابادی معرفی شده است.
مؤلف این تفسیر، ابوحفص نجمالدین عمر بن محمد بن احمد بن اسماعیل بن لقمان نسفی، معروف به مفتی الثقلین، از اکابر علمای حنفیه است (462 ـ 538). وی مردی دیندار و مؤمن و از مردم ماوراءالنهر است که دانا و فاضل و عالم به تمام علوم زمان خود بوده و در فقه و تفسیر و حدیث و تاریخ و ... تألیفاتی بسیار دارد. نثر این کتاب شیرین و شیواست و تمام هنرنماییهای شاعرانه در آن نمودار است. در این کتاب آرایشها و صنعتگریهایی به کار برده شده که برخی از آنها عبارتند از: ملمع، تجنیس، ترصیع، لف و نشر، سجع و .... .
مؤلف این تفسیر، ابوحفص نجمالدین عمر بن محمد بن احمد بن اسماعیل بن لقمان نسفی، معروف به مفتی الثقلین، از اکابر علمای حنفیه است (462 ـ 538). وی مردی دیندار و مؤمن و از مردم ماوراءالنهر است که دانا و فاضل و عالم به تمام علوم زمان خود بوده و در فقه و تفسیر و حدیث و تاریخ و ... تألیفاتی بسیار دارد. نثر این کتاب شیرین و شیواست و تمام هنرنماییهای شاعرانه در آن نمودار است. در این کتاب آرایشها و صنعتگریهایی به کار برده شده که برخی از آنها عبارتند از: ملمع، تجنیس، ترصیع، لف و نشر، سجع و .... .