الوند کوهی پیر و مانده از دوران پیشین چینخوردگی زمین است و در ردیف پیشکوههای زاگرس میباشد. کوه الوند در حقیقت توده بزرگ و عظیم از نوع سنگهای خارا «گرانیت» است. شکوه الوند میتواند در بلندای ستیغ آن و در آبادانی دامنهها و درههای او باشد. شکوه الوند میتواند در پیری و سالخوردگی دوران زمینشناسی او باشد. شکوه و عظمت الوند را میتوان در عمق درههای پر سبزه و گیاه، در اوج قلل متعدد آن و در کنار چشمهساران او دید. در این کتاب بعد از بخش اول که نگاهی به الوند در دورههای زمینشناسی و نامهای الوند به روایت تاریخ است، در بخشهای بعدی درباره قلهها، درهو چمنزارها، آب و هوا، چشمهساران، آبخیزی، غارها، گیاهان، حیات جانوری و جغرافیای انسانی این منطقه بحث و بررسی صورت گرفته است.
سرزمینی که اکنون بلوچستان نام دارد به اسم «مکا» مشهور بوده که یونانیها آن را «گدروزیا» نامیدند.در زمان قدیم در سرزمین بلوچستان باتلاق بسیار وجود داشت و «اراینا» در زبان سانسکریت به معنی باتلاق است و برخی معتقدند از ترکیب این دو کلمه با کلمه «مکا» کلمهای پدید آمد که به مرور زمان به «مکران» تبدیل شد. واژه بلوچستان نیز از زمانی اطلاق شد که بلوچها در آن سکونت کردند. بلوچ ها یكی از اقوام اصیل و شناحته شدة ایرانی هستند ، كه به زبان بلوچی ( كه از نزدیكترین خویشاوندان زبان فارسی است ) تكلم می كند و بیشترین جمعیت آنان در سه كشور ایران ، پاكستان و افغانستان بسر می برند .بیشترین جمعیت استان سیستان و بلوچستان را بلوچها تشكیل می دهند و بافت اجتماعی آن قبیله ای و طایفه ای است. همه اقوام ایرانی با توجه به اشتراكات فرهنگی دارای خصلت های اجتماعی مشابهی هستند . اما در عین حال بخاطر تأثیر پذیری از شرایط خاص محیطی و قومی خود تفاوتهایی نیز در خصلتها، باورها و آداب و رسوم آنها مشاهده می شود كه ویژگی های خاص هر قومی را تشكیل میدهد .
(از مجموعۀ 15 جلدی) کتاب حاضر، دربردارندهی دفتر سوم از جلد چهارم مجلهی "فرهنگ ایرانزمین" و مشتمل بر مقالات مختلفی است در حوزهی تاریخ، زبان، اقتصاد، ادبیات، فرهنگ، دین و آثار و متون مختلف ایرانی که با عناوینی از این قبیل به چاپ رسیده است: گردآوری مکاتبات تاریخی ایران / دکتر هانس روبرت رویمر؛ مقدمه بر رساله بیان اعتقاد اهل سنت / محمد خوانساری؛ بیان اعتقاد اهل سنت (متن فارسی) / ابوحفض نسفی؛ فضل الله بن روزبهان خنجی/ محمدامین خنجی؛ گوهرنامه (متن فارسی) بکوشش منوچهر ستوده / محمد بن منصور.