درباره شاعر عارف بهرام بخارایی متخلص به «سقا» در تذکرههای قرن دهم به بعد اطلاعات پراکندهای به دست میآید. این شاعر متعلق به قرن دهم است و همزمانی او با شاعرانی چون ابوالفیض فیضی، عرفی شیرازی و غزالی مشهدی سبب شده تا در سایه نام این بزرگان قرار گیرد و چندان به چشم نیاید. او در گرماگرم شیوع و طرح مکتب وقوع لب به سرودن میگشاید. او از بخارا به هند نزد اکبرشاه رفته و سپس از دنیا روی گردانده، مشک آب بر دوش به مردم آب میداده و به فارسی و ترکی شعر میسروده است. این کتاب دربرگیرنده دیوان اشعار اوست.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.