شیخ فخرالدین ابراهیم بن بزرگمهر همدانی متخلص به عراقی از عرفا و ادبای بزرگ ایران است و آثار منظوم و منثوری دارد که همواره مورد استفاده صاحبدلان و ارباب معرفت بوده است؛ یکی از آن جمله «رساله لمعات» در 28 لمعه در مراتب عشق است. بر این دفتر کسانی چون جامی و صائنالدین علی ترکه شروحی نوشتند و نیز صاحب این کتاب امیر شهابالدین عبدالله برزشآبادی نیز بر این کتاب شرح نوشت. او این شرح را به سال 864 هجری تألیف کرده است. آنچه در این اثر برزشآبادی مشهود است، تأثیرپذیری از عرفان عاشقانه احمد غزالی و عراقی و نیز عرفان نظری ابن عربی و شارحان اوست.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
برزش آبادی از اقطاب ذهبی و مرید و خلیفه خواجه اسحاق خَتْلانی، عارف قرن هشتم هجری بود و بدین سبب به «اسحاقی»، «ختلانی» و «مجذوب» نیز شهرت یافته است؛ همچنین از مقطع یکی از غزلهایش معلوم میشود که از سادات حسینی نیز بوده است. کمالیه (سال تألیف: ۸۲۷)، رسالهای است در سه اشاره به فارسی، درباره مبانی تصوف و اصول سیروسلوک. این اثر نخستین بار در ۱۳۵۰ به کوشش میرزا احمد تبریزی مشهور به «وحیدالاولیا» در شیراز به چاپ رسیده است.