تنها نسخه شناسایی‌شده مثنوی «جمال و جلال» سروده محمد نزل آبادی سبزواری به سال 808 هجری، نسخه‌ای است که در سال 908 هجری به دست سلطان‌علی تحریر شده است. محتوای این داستان آمیزه‌ای بسیار غریب از چند نوع داستانی است؛ یکی از آنها نوع داستان‌های افسانه‌ای است و نوع دیگر، عرفانی است که در آن قهرمان داستان در جستجوی معشوق عرفانی است؛ اما در این مثنوی این دو نوع درهم آمیخته‌ شده‌اند.

منابع مشابه بیشتر ...

658982692aa2c.jpg

سرایندگان شعر پارسی در قفقاز

عزیز دولت آبادی

این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.

63f4c9f9065fc.jpg

خسرو و شیرین شعله

عبدالوهاب نورانی وصال

مثنوی حاضر که به تتبع مثنوی شیرین و خسرو نظامی سروده شده در جای خود شایان دقت بوده و هنری که در آن به کار رفته بیانی نغز دارد، گر چه گوینده آن از شعرای نامدار نیست ولی مثنوی او بدیع است و از متتبعین ارزنده‌ی نظامی به شمار می‌رود و جای آن دارد که منظومه او با دقت مطالعه شود. شعله این منظومه را برای تقرب به دستگاه مرحوم فرهاد میرزا و عذر گناهان گذشته به نظم آورده و خود نام شیرین و فرهاد را بر آن نهاده بود ولی بواسطه عدم دقت بنام شیرین و خسرو معروف گردید.