کتابخانه مجازی ادبیات

المظاهر الالهیة فی اسرار العلوم الکمالیه نام رساله مختصر صدرالمتالهین است که در مباحث فلسفی و همراه شواهدی از آیات و روایات نگاشته شده است. المظاهر الإلهية في أسرار العلوم الكمالية، رساله‌اى است موجز و استدلالى از صدر المتألهين، در مباحث حکمت متعالیه كه با روش فلسفى و شواهد از آيات و اخبار، به زبان عربى نوشته شده است. اين كتاب در واقع خلاصه همه مباحثى است كه آخوند در كتاب اسفار و ديگر كتب خود؛ همچون مبدا و معاد و شواهد الربوبیه مطرح كرده است. فصول و مطالب اين كتاب از آن رو كه مباحث مبدا و معاد را به رشته تحرير كشيده است، گويى آيينه‌اى از ظهور فیض ربانی و تجلی رحمانی را به نمايش مى‌گذارد و حكمت جويان را به سير و سفر در ظهورات اسماء و صفات مى‌برد. به اعتقاد پروفسور هانری کوربن المظاهر الالهيه گزارشى است از مجموع مطالب فلسفى و كلامى از زاويه حيات معنوى. اين كتاب را مى‌توان يكى از بهترين كارهاى ملاصدرا برشمرد، نه به سبب انبوه مسائل فلسفى، بلكه به سبب ظرافت‌ها و ريزه كارى‌هايى كه در آن به كار رفته است. در عين حال يك دوره حكمت متعاليه و حكمت عرشيه و قدسيه است. المظاهر الالهيه داراى يك مقدمه و دو بخش( دو فن) و يك خاتمه است. هر يك از دو فن به هشت فصل كوچك‌تر( يا به تعبير كتاب هشت مظهر) تقسيم شده كه ظاهرا اشاره به هشت درب بهشت مى‌باشد. معناى مظهر در اصطلاح عرفاى مسلمان هر ممكن الوجودى است كه به قدرت و علم حق تعالى آفريده شده و آيينه ظهور و نماد اسماء و صفات خدا باشد و او را بشناسد......

منتخب الخاقانی فی کشف حقایق عرفانی، نوشته ملا عبدالله زنوزی تبریزی (م 1257ق) در زمینه اثبات واجب الوجود و صفات جمالیه و جلالیه باری تعالی است که مراتب و مراحل شناخت در خاتمه آن ذکر شده است. ملا زنوزی از موافقان آرای ملاصدرا و از شاگردان علی نوری اصفهانی است. ملا عبدالله به نیابت از استاد،‌ تدریس در حوزه فلسفی تهران را به عهده داشت. از ملا عبدالله آثار بسیاری به جا مانده که این اثر یکی از آنهاست. با وجود نزدیکی مطالب و مضامین این کتاب با «لمعات» وی، براهینی که در اثبات مفاهیم فلسفی به کار رفته، خاص این کتاب است. این کتاب که از نظر ارزش محتوایی (بررسی عقاید کلامی اشاعره، معتزله و صوفیه) و آرای فلسفی شیعه حائز اهمیت است،‌ از روی دو نسخه معتبر و صحیح کتابخانه ملی و آستان قدس رضوی توسط نجیب مایل هروی آماده طبع شده. مصحح این کتاب را بیست فصل در سال 1361 شمسی به زیور طبع آراسته است.