ثمارالقلوب کتابی در لغت عربی و شامل مضاف ومضاف الیه ها و اسمهاي منسوبی است که تا عهد ثعالبی نیشابوري، یعنی اوایل قرن پنجم هجري، در زبان عربی رواج داشته است. با توجه به پیشینۀ دادوستدهاي فرهنگی و زبانی که بین زبان فارسی و عربی وجود داشته، جلوه هایی از فرهنگ، عناصري از زبان و برخی اشارات تاریخی مربوط به ایران و زبان فارسی در این اثر بازتاب یافته است. عبدالملک بن محمد الثعالبی، معروف به ثعالبی نیشابوري (350 -429 ه.ق.) درنیشابور به دنیا آمده و با وجود سفرهایی که به بخارا، گرگان، اسفراین، مجدداً به گرگان، خوارزم، غزنین و هرات داشته است، سرانجام به زادگاه خود بازمیگردد وهمانجا نیز از دنیا میرود. گفتنی است حدود یکصد اثر در زمینه هاي مختلف از ثعالبی به جاي مانده است که ثمارالقلوب فی المضاف و المنسوب از شاخصترین آنها است

منابع مشابه بیشتر ...

65d741bdf0c77.jpg

بدایه العربیه (دوره صرف و نحو زبان عربی)

محمدتقی کمال

موضوع کتاب بدایه العربیه دوره صرف و نحو زبان عربی برای سال اول دبیرستانهاست که مطابق برنامه جدید وزارت فرهنگ در سال 1334 توسط محمدتقی کمال تالیف شده است

64f4a2c9b2ad3.jpg

واژه نامه فلسفی (فارسی-عربی-انگلیسی-فرانسه-پهلوی-یونانی-لاتین)

محسن افنان

سهیل محسن افنان را جز از طریق آثارش نمی‌شناسیم. وی علاوه بر تدوین واژه نامه فلسفی و نگارش کتاب‌های پیدایش اصطلاحات فلسفی در عربی و فارسی و ابن سینا: زندگی و آثار او، ترجمه فارسی دو اثراز یونانی نخست درباره هنر شعر ارسطو و سپس ایرانیان آسخیلوس را نیز در آثار خود دارد. افنان در کتاب حاضر ( پیدایش اصطلاحات فلسفی در عربی و فارسی ) در پی آن است که سیر پیدایش و تحول اصطلاحات فلسفی در زبانهای فارسی و عربی را نشان دهد. وی برای نیل به این مقصود به بررسی تاریخ تحول و تطور زبان علمی عربی و فارسی از طریق مطالعه آثار ادبی این دو زبان، نخستین ترجمه ها از متون یونانی و نیز مکتوبات علمی در زمینه های فلسفه، عرفان، کلام، منطق و حتی پزشکی و ریاضی می پردازد. افنان که نثر عربی را بر دو قسم دینی و غیر دینی می داند، بر آن است که منشاء زبان و اصطلاحات فلسفی باید نثر غیر دینی باشد. وی نشان می دهد که بسیاری از اصطلاحات فلسفی که توسط مترجمان آثار یونانی بکار برده شد، نخست در آثار نویسندگان نثر غیر دینی چون عبدالحمید و ابن مقنع دیده می شود. به عقیده افنان مترجمان اگرچه به لحاظ زبان و واژگان متأثر از ادبیات غیر دینی بودند، اما از نظر فن ترجمه، روش‌های مترجمان آرامی در ترجمه متون یونانی به سریانی را برگزیدند. او بر باور است که زبان فارسی در راه ساختن زبان و اصطلاحات فلسفی مسیری متفاوت از عربی پیموده است. در زبان فارسی اگرچه در قیاس با عربی فعالیت کمتری نسبت به ترجمه از یونانی صورت گرفته است، اما این زبان بر خلاف عربی از تمام امکانات زبانهای هندی – اروپایی در جعل ترکیبات و انتقال مفاهیم انتزاعی یونانی برخوردار است. وی اصطلاحات فارسی ابن سینا در دانشنامه علائی را نمونه ای ارزشمند از این توانایی زبان فارسی می داند.