مولانا ابواسحاق شیرازی حلاج مردی لطیف طبع و مستعد بود و در شهر شیراز همواره مصاحب اکابره از اجناس سخنوری مدح اطعمه اختیار کرده و در این باب کسی چون او سخن نگفته است. او که در قرن نهم میزیسته، اعتبارش در شعر به دلیل سرودن اشعاری است غنی که از احاطهاش بر شعر و زبان فارسی حاصل شدهاند؛ اما شهرتش مدیون سرودن اشعاری خوشمزه است. دیوانی دارد مزین به سفرههای رنگین روزگار خود، معطر به بوی خوش اغذیه ایرانیان آن روزگار و گوارا به اشربهای که مردم در دوره حیات او مینوشیدهاند. افزون بر ارزشهای هنری و ادبی این اشعار، اهمیت تاریخی و فرهنگی آنها نیز با توجه به نشان دادن آداب غذای ایرانی مردمان آن روزگار فراوان است. این کتاب توسط میرزا حبیب اصفهانی از استانبول منتشر شده است.
دیوان اشعار "سلام" مشتمل بر غزلیات، قصاید، مثنویات، قطعات، رباعیات و دیگر منظومات اثر ابوالقاسم سالاری (حیران) است که در سال 1358 در قم منتشر شده است.
این کتاب دارای چهار فصل و مجموعا دربرگیرنده زندگی و آثار ۲۲۷ نفر از پارسی سرایان قفقاز است. هر فصل به شاعران یک منطقه قفقاز (آران، ارمنستان، داغستان، گرجستان) اختصاص یافته است. نخستین شاعری که زندگی و احوالش در این مجموعه معرفی شده، «ابوالعلای گنجه ای» متوفی به سال ۵۵۴ ه.ق و آخرین آنها، «ناظم ایروانی» متولد سال ۱۳۴۲ ه. ق است. در پایان کتاب نیز فهرست ماخذ و منابع به ترتیب الفبایی تخلص یا نام مولفان آمده است.