کتابخانه مجازی ادبیات

کتاب گنجینه عطار حاوی علم جفر و اعداد کتاب گنجینه عطار یکی از کتابهایی است که حاوی اطلاعاتی در زمینه علم اعداد و جفر می باشد. از بدو آفرینش کلک و قلم را همیاری قدیم باشد و از ان زمانیکه انگشت انسان با قلم اشنا گردیده، اندیشه وی ره بسوی تعالی وارتقاء گشوده است. و آن کسیکه با قلم سروکار دارد وبا این وسیله آفرینشگر لوحی زرین را به ودیعه میگذارد، هرکه باشد واز هر کجا باشد، ستود نیست. بدیهیست که استاد محمد علی عطار، خطاط معروف هراتی، یکی ازان کسانیست که کلکش شهکار میآفریند و فریاد گلوگیر قلم نایی را بر چهره سپید کاغذ، بگونه تابلوهای همیشه هنر، ماندگار گذاشته است، تا آنهاییکه گوش شنوا دارند،ازین نوع هنر مقدس و از داشتن عشق با این نوع قلم بشنوند،که استاد عطار چه صمیمانه وچه با جانفشانی تمام عمر گرانمایه خودرا در پای آن گذاشت وافتخاری همیشگی را گمایی نمود.

مفاتیح الاعجازفی" شرح گلشن راز یکی از جامع‌ترین وکامل‌ترین شرح‌های مثنوی گلشن راز است که در سال ۸۷۷ هجری قمری توسط شمس الدین محمدبن یحیی لاهیجی از عرفا و مشایخ سلسله نوربخشیه نوشته شده‌است. مزیت این شرح به شرح‌های مختلف دیگر، ذکر یکایک ابیات گلشن راز و تفسیر همه آن‌هاست، همچنین نویسنده توضیحات و شرح مفصلی در مبانی و اصول علمی و عملی عرفان و تصوف ارائه می‌کند. این کتاب از کتب مرجع در عرفان اسلامی است.

بی‌شک افضل‌الدین بدیل بن علی نجار، حقایقیِ خاقانی از برجسته‌ترین شعرای ایران در قرن ششم، در حوزه ادبی آذربایجان است. شعر خاقانی آن پیچیدگی که در معانی شعر صائب و شاعران سبک هندی است را ندارد، بلکه اغلب این دشواری و گاهی پیچیدگی در لفظ و فرم شعر اوست نه ذاتاً در معانی، به این معنا که پس از دریافت استعاره‌ها و تشبیهات شعر، چیز چندانی نصیب خواننده نمی‌شود. در این کتاب گزیده‌ای از اشعار خاقانی ذیل قصاید، غزلیات، رباعیات و قطعه‌ها آورده شده است.

بی‌تردید دو قالب رباعی و دوبیتی، قالب‌های اصیل ایرانی است و در حقیقت ایرانیان زمزمه‌های غمگنانه خود را در این قالب سر می‌دادند. تبلور رباعی عارفانه را می‌توان در مختارنامه عطار نیشابوری دید؛ همان‌طوری که مسائل متفکرانه و فیلسوفانه را در رباعیات منسوب به خیام جست. عطار نیشابوری از عارفان برجسته و شاعران بنام ایران در قرن ششم و اوایل قرن هفتم است که آثار برجسته‌ای همچون منطق الطیر، مصیبت‌نامه، الهی‌نامه و اسرارنامه را سروده است. اما زبان فاخر و شور و حال او را باید در غزلیات و رباعیات او یافت؛ زیرا در این قالب‌ها از صورت قصه‌گو و داستان‌سرا بیرون می‌آید و یکسره شور و شوق و عرفان می‌شود؛ به طوری که خواننده اینگونه اشعار او، در غزلیات چهره پرشور مولوی را می‌بیند و در رباعیات، رندی‌ها و قلندری‌های متفکرانه خیام یا خیامی را. کتاب «مختارنامه» او شامل 50 باب است که در هر باب، عنوانی مطرح شده و در ذیل آن عنوان رباعیاتی نقل شده است. در این کتاب از هر باب رباعیاتی به‌گزینی شده و با همان باب‌بندی عطار آورده شده که در مجموع بالغ بر 716 رباعی می‌گردد.