معروفترین مقامه نویس عرب، ابومحمدقاسم بن محمد بن عثمان حریری بصری است که حدود سال446 ق در روستای "المشان" نزدیک بصره به دنیا آمد. مقامات حریری پنجاه مقامه دارد و نگارش آنها در سال 495 آغاز شد و در 504 به پایان رسید. حریری ظاهرا مقامات را به تشویق انوشیروان بن خالد وزیر سلطان محمود بن محمد ملکشاه سلجوقی و المسترشد خلیفه عباسی نوشت. قهرمان مقامههای حریری شخصی خیالی دیگری به نام الحارث بن همام است. حریری هر مقامه را از قول و روایت او با عبارت "حدثنی الحارث بن همام" آغاز میکند. راوی مقامه ها "حارث بن همام" خود حریری است. موضوع اصلی مقامات حریری، ماجراهای چرب زبانیها و مال اندوزیهای ابوزید است. موضوعات فرعی دیگری چون: وعظ ، نصیحت، تشویق به نیکوکاری، پرهیز از دنیاپرستی نیز در خلال چندین مقامه از جمله مقامه های اول دوم یازدهم و بیست و یکم و بیست و پنجم دیده میشود. به هنگام بررسی سبک مقامات حریری به محورهای زیر میتوان اشاره کرد: الف: شیوه تصنع و تکلف در نثر نویسی ب: تسلط او در بهره گیری از توانایی های زبان ج: هنرنمایی در ارائه زبان و نثر آهنگین برای شناساندن ناهنجاریهای اجتماعی د: کاربرد شعر در لابه لای نثر. مقامات حریری به تمام زبان های اروپایی ترجمه شده است کهن ترین ترجمه آن به فارسی در سال 662 ق از سوی مترجمی ناشناس صورت گرفته است که به اهتمام دکتر علی رواقی تصحیح و چاپ شده است.
کتاب حاضر ترجمه فارسی سوره مائده از قرآن کوفی است که در سال 1350 توسط اداره امور فرهنگی آستان قدس رضوی به چاپ رسیده است
کتاب درباره ادبیات نوشته گئورگی. و. پله خانوف و ترجمه منوچهر هزارخانی است. فهرست کتاب عبارتست از: درباره هنر؛ نقدی بر زیبای شناسی چرنیشفسکی؛ نقد ایده آلیستی ونقدماتریالیستی؛ عقاد ادبی بلینسکی؛ وظایف نقد ماتریالیستی؛ دو کلام با خوانندگان کارگر؛ هنریک ایبسن، پسر دکتر استوکمان؛ یک رمان از چرنیشفسکی "چه باید کرد؟"؛ "دشمنان" اثری از ماکسیم گورکی؛ تولستوی
از زمان قدیم درباره شاهنامه فردوسی کتابهای مختلفی از جمله فرهنگ لغات شاهنامه نوشته شده است؛ یکی از این کتابهای معروف، «فرهنگ لغات شاهنامه» عبدالقادر بغدادی است که تا روزگار کنونی حفظ شده است. وی این کتاب را در اواسط قرن یازدهم هجری قمری به زبان ترکی استانبولی به رشته تحریر درآورده است. این فرهنگ را یکی از جامعترین فرهنگ لغات شاهنامه موجود در جهان دانستهاند. مجموع مدخلهای این اثر بالغ بر 1598 فقره است که با احتساب واژههایی که به مناسبتهای مختلف ذیل برخی از مدخلها وجود دارد، میتوان تعداد واژهها را بسیار بیشتر از این مقدار دانست. نویسنده بعد از انتخاب واژه فارسی، معادل ترکیاش را آورده و سپس مثالهای لازم را ذکر کرده است.
ترجمه قرآن موزه پارس ترجمه فارسی بسیار کهنی از قرآن است. یک نسخه از این ترجمه در دست است و در موزه پارس شیراز نگهداری میشود. نسخه موجود حاوی ترجمه متن قرآن از سوره مریم تا پایان کتاب (سوره ناس) است؛ یعنی نیمه دوم کتاب. مترجم، محل ترجمه و زمان ترجمه هیچیک معلوم نیست. با نظر در زبان ترجمه گمان بر این است که ترجمه متعلق به اوایل سده پنجم هجری است. گستردگی واژههای فارسی بهکاررفته در این متن درخور توجه است. از ویژگیهای زبانی ترجمه قرآن موزه پارس کاربرد «ف» به جای «ب» در بسیاری از تکواژهاست.