حسین بن منصور حلاج در تاریخ بشریت یکی از ستونهای رفیع ایمان، عشق و شرف است، به عنوان شهیدی که همه مکتبهای تفکر اسلامی را تحت تأثیر قرار داده، در دلها جایگاهی خاص برای خود فراهم کرده است. این کتاب یکی از اهداف آن نشان دادن ارتباط حلاج و اقبال است. اثر به دو صورت کتاب طراحی شده و از هفت بخش شکل یافته است: زندگانی حلاج، مجادلات او، اندیشهها و تأثیر او در کتاب اول در چهار بخش آمده است: روزگار او و محیط وی، حیات او و مجادلاتش، اندیشههای او تأثیرات او. کتاب دوم به آثار حلاج اختصاص داده شده و از این بخشها تشکیل شده است: کتاب الطواسین، دیوان حلاج، سخنان حلاج و مناقب او.
حسین بن منصور مشهور به حلاج از عارفان و صوفیان جهان اسلام بود که اختلافات فراوانی درباره مذهب، عقاید و اقدامات او وجود دارد. در برخی منابع تاریخی پنجاه و در مواردی حتی هزار کتاب به او نسبت داده شده است. دیوان اشعار او مجموعهای از اشعار حلاج به زبان عربی است که لویی ماسینیون آنها را از متون کهن صوفیه گردآوری کرد و در این کتاب آن اشعار با ترجمه بیژن الهی آورده شده است.
این کتاب ترجمهای است از کتاب «اخبار الحلاج» یا «مناجات الحلاج» که به وسیله لویی ماسینیون و پ. کراوس تصحیح و تعلیق یافته و به سال 1936 در پاریس، کتابخانه لاروس به چاپ رسیده و به سبب اقوال و روایات مستندی که در این کتاب است، همواره برای کلیه محققانی که درباره حلاج پژوهش و تصنیف کردهاند، به عنوان سندی معتبر مورد استفاده بوده است.