بخش کنگاور از توابع شهرستان کرمانشاهان‘ بر سر راه همدان به کرمانشاه و بین شهرستانهای همدان ‘ تویسرکان ‘ نهاوند ‘ قروه و بخش های خدابنده لو و صحنه واقع شده است و فاصله آن از شهر کرمانشاه وهمدان تقریبا به یک اندازه است. کنگاور بطور کلی ناحیه ای است متشکل از دشت و کوهستان‘ قسمت جنوبی آن اراضی هموار وبخش شمالی کوهستانی است. اراضی پایکوهی و زمینهای آبرفتی دشت کنگاور حاصلخیز و آب وهوایش معتدل و کوهستانی است. با ارتفاع گرفتن از دشت وورود به کوهستان بر طول مدت زمستان و شدت سرما اضافه شده در عوض تابستان معتدل می گردد. ریزشهای جوی از اوائل فصل پاییز با بارندگی شروع می شود. در آذرماه قلل کوهستان را برف می پوشاند و در فصل زمستان دشت و کوهستان را برف فرا می گیرد. در اوایل بهار نسبه بارانی می بارد ولی تابستان ها خشک و آفتابی و باران ناد راست. مقدار ریزشهای جوی این ناحیه بطور کلی بین 400 تا 500 میلی متر سالیانه تغییرمی یابد. همین مقدار ریزش جوی و ساختمان آهکی اغلب کوهها سبب گردیده است که مخازن چشمه هایی فراوان در این ناحیه بوجود آید. و مجموعا سرچشمه شعبات رودهایی بشوند که از دامنه کوهها وارد دشت می شوند و بمصرف زراعت می رسند . همچنین دشت آبرفتی کنگاور که از متلاشی شدن سنگهای آهکی و دگرگونی تشکیل شده است در دل خودمخازن عظیم آب را ذخیره می کند بحدی که در پست ترین ناحیه دشتی در عمق 15 متر بزرگترین مخازن آب ظاهر می شود. باید گفت که در این دشت یکی از سفره آبهای بسیار غنی مملکت ما قرارداد و بطور کلی عمده دهات پرجمعیت و پرمحصول کنگاور از برکت همین سفره آب زیرزمینی بوجو د آمده اند. رودخانه گاماسی آب از حوالی این ناحیه می گذرد و از آبهای نفوذی ناحیه کنگاور و یا از مازاد آب نهرهای کوچکی که از کنگاو وارد آن می گردند تغذیه می شود. پوشش گیاهی این ناحیه از نوع مدیترانه ای و در وضع فعلی جز سنگهای ساختمانی منابع معدنی مهمی ندارد.

منابع مشابه بیشتر ...

661e8efb00522.jpg

جغرافیای تاریخی و تاریخ لرستان

علی محمد ساکی

سرزمین کهنسال دلاوران ایران باختری از نظر جغرافیای تاریخی و تاریخ مرموز و ناشناخته است. اگر آنطور که در خارج از ایران محققانی چون هرتسفلد، دمرگان، مینورسکی، رالنسن، سر ارول استین برای بررسی گذشته های این سرزمین کوشیده اند فضلای کشور نیز توجهی ابراز می داشتند. اینک بسیاری از زوایای تاریک تاریخ چند هزارساله میهن ما روشن شده بد. نخستین کتابی که درباره لرستان به چاپ رسید مجموعه ای از غلامرضا خان والی و انیس المسافر نام داشت. کتاب مذکور در بوشهر به چاپ رسیده و مشتمل بر آگاهی هایی در مورد جانوران شکاری و فرمانروایان لر از حسین خان والی تا زمان مولف است، پس از آن باید از جغرافیای نظامی لرستان تالیف سپهبد رزم آرا نام برد که مشتمل بر جغرافیای مناطق با توجه به جنبه نظامی انها و ورود قوای دولتی به لرستان و سرکوبی عشایر این منطقه می باشد. آقایان بهمن کریمی و محمدعلی امام شوشتری نیز چند صفحه ای از کتابهای جغرافیای تاریخی غرب ایران و تاریخ جغرافیایی خوزستان را به لرستان اختصاص داده اند. با این حال تا به امروز کتابی که منحصر به تاریخ یا جغرافیای تاریخی این قسمت از ایران باختری باشد تالیف نشده است.

65df4824df9c1.jpg

بلوچستان

سرزمینی که اکنون بلوچستان نام دارد به اسم «مکا» مشهور بوده که یونانی‌ها آن را «گدروزیا» نامیدند.در زمان قدیم در سرزمین بلوچستان باتلاق بسیار وجود داشت و «اراینا» در زبان سانسکریت به معنی باتلاق است و برخی معتقدند از ترکیب این دو کلمه با کلمه «مکا» کلمه‌ای پدید آمد که به مرور زمان به «مکران» تبدیل شد. واژه بلوچستان نیز از زمانی اطلاق شد که بلوچ‌ها در آن سکونت کردند. بلوچ ها یكی از اقوام اصیل و شناحته شدة ایرانی هستند ، كه به زبان بلوچی ( كه از نزدیكترین خویشاوندان زبان فارسی است ) تكلم می كند و بیشترین جمعیت آنان در سه كشور ایران ، پاكستان و افغانستان بسر می برند .بیشترین جمعیت استان سیستان و بلوچستان را بلوچها تشكیل می دهند و بافت اجتماعی آن قبیله ای و طایفه ای است. همه اقوام ایرانی با توجه به اشتراكات فرهنگی دارای خصلت های اجتماعی مشابهی هستند . اما در عین حال بخاطر تأثیر پذیری از شرایط خاص محیطی و قومی خود تفاوتهایی نیز در خصلتها، باورها و آداب و رسوم آنها مشاهده می شود كه ویژگی های خاص هر قومی را تشكیل می‌دهد .