محمد بختاورخان، محرم و ندیم خاص اورنگ زیب عالمگیر بوده است. این کتاب او تاریخ عمومی طبقات سلاطین اسلام و هندوستان است که در آن وقایع سال 1094 نیز دیده میشود و مشتمل بر یک مقدمه و هفت آرایش است. «آرایش هفتم» شرح تاریخ سیاسی و اجتماعی و ادبی دوره دهساله اول سلطنت اورنگزیب است و چون مؤلف شاهد عینی این دوره بوده، اطلاعات او دارای ارزش خاصی است. بخشی از این باب، شرح حال مشایخ، علما، خوشنویسان و شاعران متقدم و معاصر و کارنامه مؤلف را دربر دارد که نشاندهنده فعالیتهای فرهنگی آن دوره است. در این کتاب همین بخش از «مرآة العالم» تصحیح شده است.
عظیمترین شاهکار تاریخی که در عصر مغول به رشته تألیف درآمده و بزرگترین آثار ادبیات ایران کتاب «جامع التواریخ» تألیف خواجه رشیدالدین فضلالله است که شامل خصوصیات زندگانی و احوال مغول و عصر تسلط اینان است. این کتاب به امر غازانخان و اولجایتو در تحت سرپرستی وزیر معروف همدانی در سال 710 هـ.ق فراهم آمده و شامل سه مجلد است: جلد اول در تاریخ مغول، جلد دوم در تاریخ عمومی و عالم بنام اولجایتو، جلد سوم در جغرافیا. جلد سوم گویا از بین رفته یا تألیف نشده است.
این کتاب دربرگیرنده مجموعهای از نوشتههای پراکنده گاندی درباره «نیایش» است که وجهی دیگر از شخصیت او را به نمایش میگذارد. با این حال، آگاهی خواننده از تاریخ مبارزات مردم هند و شیوه منحصربهفرد گاندی نیز میتواند کمک مؤثری در جهت درک جنبههای معنوی وجود وی باشد. به همین دلیل در ابتدای کتاب شرح موجز و فشرده مقطعی خاص از تاریخ هند آورده شده است.