در پژوهش شناخت ایل ها و طایفه های عشایری ایران، موضوعی که توجه پژوهشگر را به خود جلب می نماید، کثرت اقوام مختلفی است که در خراسان وجود دارند و تعداد آنها نسبت به قبایل و طوایف عشایر سایر استان های ایران فوق العاده زیاد است و دلیل آن را می توان در موقعیت خراسان در مهاجرت و مهاجمات اقوام مختلف در طول تاریخ جستجو کرد که خراسان چهارراه این مهاجرت ها و مهاجمات بوده است. هدف از این تحقیقات آن است که اثر وجودی ایلات و طوایف عشایری کشور ایران و نقش روسای آن ایل ها و طایفه ها در سیاست کشور و روابط آنها با حکومت و استعمارگران در گذشته برای نسل حاضر و آیندگان روشن گردد.
امروزه کردان در ایران به سه گروه تقسیم میشوند: ایلها و طایفههای کوچر و صحرانشین، ایلها و طایفههای نیمهصحرانشین، ایلها و طایفههای یکجانشین (اسکانیافته). اکثر کوچنشینان پراکنده شده و با دیگر مردم شهرها و روستاها اختلاط و امتزاج یافتهاند و به سبب تأثیر محیط، خصوصیات ایلی و طایفهای خود را از دست دادهاند. نویسنده در این کتاب اطلاعاتی که درباره ایلها و طایفههای کرد ایرانی جمع آوری نموده را با عنوان «ایلها و طایفههای کرد ایران» به نگارش درآورده و ذیل بخشهایی با عناوین کرد ـ کردستان گویش کردان، کردان گیلان، کردان مازندران، کردان خراسان، کردان مناطق دیگر ایران، اوضاع اجتماع کردها، اوضاع اقتصادی، آموزش و پرورش، فرهنگ مردم کرد، و ورزشهای سنتی تبویب کرده است.
فولکلور، فرهنگ و دانش عوام متشکل از آداب و رسوم، عقاید و عادات، قصه ها و افسانه ها، مثل ها و ترانه ها و اشعار عامیانه می باشد. کتاب فرهنگ مردم یا فولکلور ایران به قلم سید علی میرنیا (1297- 1387 شمسی) نگاشته شده است. میرنیا با استفاده از منابع مختلف در امور تاریخی، اجتماعی و فرهنگی و ادبی ایران مطالعات و تالیفات زیادی انجام داده است. این کتاب در یازده بخش تدوین شده است که جشن ها و رقص های مذهبی و ملی، آلات موسیقی و ورزش های ملی و سنتی ، آداب و سنن ملی، اعتقادات و رسوم ملی، باورهای مردم، طب عامیانه، بازی های محلی کودکان، قصه ها و افسانه ها، امثال یا پند پیران، اشعار و ترانه های عامیانه، لالایی ها و چیستان های رایج در میان مردم ایران را محور پژوهش قرار داده است. کتاب حاضر در سال 1369 توسط نشر پارسا منتشر گردید.