از دیرباز بسیاری از شاعران پارسی گوی اشعاری در حمد و ستایش خداوند متعال و مدح و منقبت پیغمبر (ص) و ائمه اطهار (ع) به ویژه حضرت علی (ع) سروده اند، که سخنشان زینت بخش ادب فارسی در طول تاریخ بوده است. اما از آنجا که دستیابی به این آثار برای همگان میسر نبوده برخی ازصاحبان ذوق و علاقمندان به مناقب و مدایح خاندان عصمت و طهارت این گونه اشعار را به صورت مجموعه هایی مستقل فراهم ساخته و در اختیار دیگران قرار داده اند. مولف نیز سروده های عده ای از گویندگان گذشته و معاصر دارالمومنین کاشان را که در مدح حضرت علی (ع) آثاری دارند را در دفتری گردآوری کرده است
کتابی که از نظر خوانندگان می گذرد مجموعه آثار گرانبهاییست که در طی قرنها در منقبت نابغه بزرگ بشریت علی (ع) گفته شده و مدتها وقت صرف آن گردیده تا از میان اوراق فرسوده کتابها اخراج و بعد از تطبیق و مقایسه با نسخ دیگر به این صورت در آمده است. اشعار این مجموعه از 110 گوینده انتخاب و بر هریک شرح حال کوتاهی افزوده شده عموما متعلق به کسانی است که از عهد صفویه به بعد در ایران ظهور کرده اند به دلیل آنکه مذهب تشیع تا روزگار سلطنت صفویه در ایران رسمیت نداشت و خواه و ناخواه شاعرانی که پیش از آن عهد می زیسته و به مذهب تشیع علاقه نشان می دادند به علت عدم آزادی از ساختن اشعار مذهبی خودداری کرده و اگر احیانا گوینده دست به چنین کاری میزد ناگریز از مدح خلفای دیگر بود چنانکه در یکی از قصائد سعدی این نکته کاملا آشکار است. پس در حقیقت ساختن اشعار مذهبی از عهد صفویه در ایران رواج یافت و ناگزیر مجموعه حاضر حاوی آثاریست که از آن عهد تا به امروز به وجود آمده است
زمانی که شاه طهماسب پایتخت خود را به قزوین انتقال داد در قزوین طرح باغ سعادت آباد انداخته و عمارات زیادی ساخته شد و به جعفرآباد موسوم گردید. در و دیوار و ایوانهای این ابنیه باشکوه و زیبای بدست استادان و نقاشان بی نظیر آن زمان در نهایت سلیقه و ذوق تزئین و منقش گردید. بیشتر این نقوش دیواری در منظومه "دوحه الازهار" که مثنوی دوم از خمسه سوم شاعر بنام "جنات عدن" است مشروحا توصیف گردیده است. بقایای این نقوش در عمارت چهل ستون قزوین نشان میدهد که اکثر آنها طی قرون ماضی آگاهانه و ناآگاهانه از بین رفته و یا روی پاره ای از آنها دوباره تحت مضامین مختلف نقاشی شده است. در هر صورت مثنوی "دوحه الازهار" تنها منبع معتبری است که میتوان بر پایه ای وصف گر منظوم این نقاشیها و با استناد به بقایای موجود و مقایسه علمی آنها نقوش دیواری مندرج در مثنوی را تا حدی نزدیک باصل خود از نو احیا کرد. از اینرو رساله منظوم "دوحه الازهار" نه فقط برای ادبیات خاورشناس بلکه برای هنرشناسان و متخصصین هنرهای زیبا نیز قابل توجه و جالب میباشد. مثنوی "دوحه الازهار" شامل 1170 بیت بوده و در بحر هزج سروده شده است. این منظومه نیز نظیر سایر رسالات منظوم قرون وسطی با توحید نعت و مدح شاه طهماسب بطور ایجاز که بمثابه مقدمه مثنوی است آغاز میشود و سپس باغ سعادت آباد نقشه معماری پارک سلطنتی جعفر آباد، خیابانها و ایوانهای جانب شمالی و جنوبی ابنیه و قصور واقع در سمت مشرق پارک قصر شیروانی و ... توصیف میشود...
کتاب سرودهای انقلابی سروده هایی است از مائو، هوشه مینه، ناظم حکمت، برشت، مایاکوفسکی، کارل سندبرگ، توهو، لنگستون هیوز، هیلر بلوک و ....که توسط ر.ه ترجمه و انتشارات پیشگام معلمان به چاپ رسانده است.
کتاب وداع اشعاریست شامل قصیده، غزل، دوبیتی و مثنوی به مناسبت چهلمین روز درگذشت ابوالحسن ورزی که توسط دوستان و شاگردان ایشان سروده شده است و امیر بهرامی آنها را گرد آوری کرده است.