کتاب حاضر مجموعه ای از قصاید و غزلیات و مسمطات و قطعات و مثنویات و رباعیات شیوای مرحوم شاهزاده نادری شاعر معاصر خراسان است که بیشتر مناسبت سمت ملک الشعرائی آستان قدس رضوی که داشته است در مدایح ائمه هدی و حضرت علی بن موسی الرضا (ع) سروده و در اعیاد مذهبی خوانده شده است.
دیوان بینش در سه جلد چاپ شده است. جلد اول اشعاری که از سال 1277 تا 1299 سروده شده؛ جلد دوم آنچه از 25 شهریور 1320 به بعد تراوش یافته و خواهد یافت. اشعاری که تا سال 1277 سروده شده و کودکانه بوده و هزلها و هجوهای زننده و آنچه با مقتضای وقت ناسازگار تصور شود به چاپ نمی رسد. چاپ جلد دوم به مناسبت اینکه راجع به دوره اختناق ادبی و سیاسی بوده و بیشتر مورد توجه جامعه است بر قسمتهای دیگر مقدم خواهد بود.
گزیده ای از ترجیح بند منتخب از دیوان ناجی سروده فقیر خاکسار متخلص به ناجی که در سال 1352 منتشر شده است
این کتاب اثری است از شاهزاده امیرالشعراء محمدحسین میرزا بن ابوالقاسم میرزا افشارعلی شاهی نادری مشهدی (1299-1364) پس از توحید و نعمت پیامبر و پادشاه از حاج آقا حسین ملک التجار در آن ستایش شده است ،11182 بیت است، در تاریخ نادرشاه و زندیان و قاجاریان .... سروده است. وی ملقب به امیرالشعراء بود. از طرف مادر با پنج واسطه به نادرشاه میرسد. حدود پنج سال در نجف اشرف به تحصیل علوم ادبی و عربی پرداخت، سپس به زادگاه خویش بازگشت. وی پس از ملکالشعراء میرزا محمد کاظم صبوری ، قصاید اعیاد را در ایوان حرم حضرت رضا (ع) میخواند. اثر وی ، دیوان اشعار مشتمل بر پنجاههزار بیت میباشد. وی تاریخ نادرشاه افشار را بهنام "شاهنامهٔ نادری" به نظم درآورد که نزدیک به سهسال نظم آن به طول انجامید.